#742

Herinneringen aan Margré Brak, vroedvrouw Carolyt Koops

Margre brak

Dit verhaal is geplaatst in de categorie personen & verenigingen, zorg, welzijn & religie.

Alle categorieën

De twintigste eeuw heeft Gouda een bekende en onvergetelijke vroedvrouw opgeleverd: Margré Brak. Een vrouwennaam en een vrouwenverhaal dat doorgegeven hoort te worden.

Margré heeft in 1985, samen met Hieke Aardema, de Vroedvrouwenpraktijk in de Peperstraat opgericht. Cobi van de Coevering was de derde vroedvrouw die er werkte.

‘Verplicht’ naar gynaecoloog

Toen ik in Gouda kwam wonen en opnieuw zwanger werd wilde ik het liefst niet naar het ziekenhuis. Maar omdat ons oudste kind met een keizersnee ter wereld kwam, had ik niet veel keus meer. Toch maakte ik mijn eerste afspraak bij de Vroedvrouwenpraktijk in de Peperstraat in de hoop daar terecht te kunnen. De eerste afspraak had ik met Hieke. Ze was resoluut in haar besluit: “Nee, je kunt het hooguit proberen bij de verloskundigen in de kliniek.” Het volgende bezoek was echter bij de gynaecoloog en waar ik opnieuw tegenaan liep: ik was niet ziek, had twee dreumesen van ruim één jaar en nog geen jaar bij me en zag als een berg op tegen de volgende bezoeken aan het ziekenhuis.

Steun voor en na de bevalling

Na een volgend bezoek aan de Vroedvrouwenpraktijk, dit keer bij Margré, kwam er een oplossing. Met medewerking van de gynaecoloog werd besloten dat ik tot ruim zeven maanden in de Vroedvrouwenpraktijk terecht kon en daarna naar de gynaecoloog zou gaan. Op 16 maart werd onze Maarten in het Bleulandziekenhuis geboren. Met behulp van een verloskundige, want een gynaecoloog was op dat moment niet beschikbaar. Tot de dag van de bevalling had ik nog contact met Margré en de week na de bevalling kwam ze thuis op kraambezoek en om de nacontrole te doen.

Pleidooi voor natuurlijke zwangerschap en geboorte

Op 27 juni 1993, 38 jaar oud, overleed Margré plotseling, vlak voor het afronden van haar studie filosofie. Haar scriptie ging over de vraag of de toenmalige wetenschappelijke basis van de verloskunde niet vervangen moest worden door een nieuwe. Eén waarbij het gezonde, het natuurlijke van zwangerschap en geboorte centraal staat. Dertig jaar later is dit nog steeds een actuele discussie.

Herinneringen aan Margré

In het najaar van 1993 verscheen een gedenkboek en werden er twee drukbevolkte herdenkingsavonden georganiseerd in de Agnietenkapel. Een aantal jaren geleden mocht ik, als de moeder van Erasmus, een verhaal naar keuze vertellen ter gelegenheid van de Internationale Vrouwendag. De bijeenkomst was in een oud buurtcentrum en ik besloot te vertellen over de Goudse vroedvrouwen, vier uit de 18e en 19e eeuw en Margré’s verhaal. Over hoe gelukkig ik met haar was geweest en hoe belangrijk het voor een (aanstaande) moeder is dat zij en een vroedvrouw elkaar ‘verstaan’. Na afloop werd ik overspoeld met herinneringen, complimenten en vragen van een flink aantal vrouwen uit mijn publiek. Er was een verbinding ontstaan dankzij het verhaal over Margré. Ze moest eens weten dat er 25 jaar na haar overlijden nog steeds over haar gesproken werd en dat de thuisbevalling inmiddels als immaterieel erfgoed wordt beschouwd.

Margre 2