#671

Heen en weer met een beetje liefde Martie van Loon en Peter Biesters

Foto: Martie en Peter

Dit verhaal is geplaatst in de categorie personen & verenigingen.

Alle categorieën

Wie als patiënt naar het Goudse ziekenhuis komt, stuit soms meteen achter de slagbomen van het GHZ-terrein op een vrijwilliger. Dat is de chauffeur die patiënten vervoert tussen de parkeergarages en het GHZ-gebouw. Het is een hele uitkomst voor wie niet zo goed loopt. "Peter Biesters is de motor achter de shuttle", stelt Martie van Loon. Hij noemt zichzelf 'de rechterhand'.

"Geen gezeur, van deur tot deur" zegt Peter over de shuttledienst. Waarmee hij bedoelt dat hij mensen desgewenst vervoert van GHZ-ingang tot autoportier en andersom. Martie: "Wie opgehaald wil worden kan vanuit de parkeergarage het algemene GHZnummer bellen. Dan word ik ingeseind. Of ik sta gewoon klaar voor de hoofdingang. Er is ook een wachthokje voor bij de parkeergarage maar ik rijd soms gewoon rond in en om de parkeergarages. Wie mee wil kan me aanhouden." Peter vertelt: "Soms zie ik wel eens vanuit mijn ooghoeken iemand kijken en twijfelen, neem ik zelf het heft in handen. Ga erop af en vraag of ze mee willen". Niet iedereen vraagt immers makkelijk om hulp en dan is het prettig als je het aangeboden krijgt.

Waardering vanuit het ziekenhuis en de patiënten

"Zo'n karretje is wel een beetje 'toys for the boys', gewoon leuk om ermee rond te rijden", lachen Peter en Martie. "Maar vooral", zegt Peter op serieuzere toon, "kun je er zijn voor een ander. Vrijwilliger zijn is het mooiste dat er is". Hij merkt de waardering vanuit het ziekenhuis en bij de patiënten die hij vervoert. Hij kijkt ook echt uit naar de dag in de week dat hij rijdt. "Je weet nooit wat er op zo'n dag gaat gebeuren. Er komen allerlei gesprekken los en veel emoties voorbij tijdens die paar minuten dat patiënten in de shuttle zitten.”

Je bouwt een band op

Martie zegt: "Je bent het eerste contact na het bezoek aan de zorgverlener en mensen willen dan toch hun verhaal kwijt. Of ze zijn heel gespannen over die afspraak bij de arts. Ook dat komt er dan vanzelf uit. "Peter vervolgt: "Als iemand regelmatig naar het GHZ komt voor behandeling bouw je toch een band op. Je ziet elkaar dan bijvoorbeeld elke week. Als zo iemand dan opeens niet meer komt vraag je je wel af wat er is gebeurd. Is het goed of slecht afgelopen? Of als mensen te horen krijgen dat ze uitbehandeld zijn, dat is verschrikkelijk." Ook daar wordt over gepraat in de intimiteit van dat karretje. "Het enige dat je dan kan zeggen als ze bij hun auto weer uitstappen is 'ik wens u heel veel sterkte'. Meer kun je niet."

Met liefde gebracht

Peter en Martie hebben plezier in wat ze doen. Twee gepassioneerde mannen die heen en weer rijden met de patiënten van het GHZ en met een beetje liefde erbij in de laadbak van die shuttle.

GHZ  /  Ziekenhuis