Mijn leerlingen Fred Koeslag

Fred werd bijna 78 jaar geleden geboren in Zaandam. Nadat hij de kweekschool inclusief hoofdakte had afgesloten, wilde hij onderwijzer worden. Een collega van zijn vader die uit Gouda kwam, wees hem op een vacature op de Julianaschool in Gouda. Fred solliciteerde en na een proefles werd hij aangenomen. Fred vond het heerlijk met ‘zijn’ leerlingen om te gaan. Het eerste wat hij probeerde was om een band met hen op te bouwen. Hij was geen strenge meester maar de leerlingen moesten zich wel houden aan de geldende regels. Zij mochten best de klas uitgaan naar toilet maar hijzelf mocht ook de klas uitgaan om bijvoorbeeld koffie te halen. Zulke dingen sprak Fred af met zijn klas. Dat lukte ook.

Als hij een nieuwe klas kreeg, sprak hij regels af. De eerste les kwamen de kinderen binnen en praatten met elkaar. Fred ging dan voor de klas staan en zette na een tijdje een streepje op het schoolbord. Na nog een tijdje nog een. De kinderen vroegen hem dan waarom hij dat deed. “Ik wil jullie heel veel leren. Tot aan de pauze heb ik daar tijd voor. Er staan 2 streepjes op het bord, dat betekent dat er al 2 minuten om zijn voor ik kan beginnen, dus het duurt voor jullie 2 minuten langer voor er pauze is. Maakt mij niet uit, maar jullie pauze is 2 minuten korter!” Al heel snel werkte dat volgens Fred.

Op een dag kwam een meisje huilend bij hem. Zij vond zichzelf heel dom omdat zij moeite had met rekenen en taal. De jongen naast haar kon het allemaal heel erg goed. Zij zag het echt niet zitten. Fred keek haar eens bemoedigend aan en troostte haar door te zeggen: die knappe jongen naast jou gaat straks bij de Belastingdienst werken en hele moeilijke sommen oplossen. Jij gaat lekker iets met je handen doen wat je leuk vindt en daar ben jij heel knap in. Weg waren de tranen van het meisje, zij zag het weer helemaal zitten!

Fred heeft veel gelachen met en om zijn leerlingen. Hij heeft ze nooit uitgelachen. Hij vertelt een paar anekdotes: Tijdens een geschiedenis les vertelde hij over de Kruistochten. Heel spannend. Terwijl hij aan het vertellen was stak een jongen nadrukkelijk zijn vinger op. Zo te zien was het dringend. Fred vroeg hem wat er was. De leerling vertelde trots dat hij wist hoe die leider heette: “Godfried Vermicelli “. Bijna goed het was “Godfried van Bouillon”.
In de lijdenstijd vertelde Fred over Pilatus. Een leerling stak zijn vinger op, ”Meester ik weet hoe Pilatus van zijn voornaam heet “Pokus”. Hokus, Pokus, Pilatus, Pas. Fred heeft hem uit de droom geholpen en verteld dat het Pontius Pilatus was.
Tijdens een les Bijbelse geschiedenis kwam het verhaal van Herodias, de dochter van Herodes aan de orde. Zij had mooi gedanst en mocht een cadeau vragen aan haar vader. Zij vroeg het hoofd van Johannes de Doper op een schotel. Een meisje merkte op: dat was nog eens een echte kop en schotel.
Fred vertelde ook over de besnijdenis. Een meisje zei heel beduusd: maar na 8 dagen een stukje er af snijden, is er toch niets meer over?

De laatste anekdote die Fred vertelde ging over rennen in de gang. Hij had zijn leerlingen gewaarschuwd niet hard te rennen in de gang, want anders liepen zij door het glas van de tochtdeur en dan kon je weleens lelijke snijwonden hebben en hevig bloeden. Op een dag kwam een meisje huilend bij Fred. Zij had gerend door de gang en was door de tochtdeur gegaan. O wat erg, nu moest zij naar het ziekenhuis! Fred keek haar aan. Nergens bloed te zien. De schilder had toevallig het glas uit de tochtdeur gehaald die dag. Wat een opluchting voor het meisje.

Wat jammer dat niet alle kinderen een onderwijzer krijgen als Fred Koeslag!