Goudse Giganten Evert Josemanders

Ik heb daar al menig uurtje zitten knutselen, maar altijd naast mijn bestaan als rondreizend musicus. Zo maakte ik er vele poppen voor de SBS6-serie ‘Wat een poppenkast’. Door de lockdown kwam mijn muzikantenbestaan per direct stil te liggen en zat ik thuis. Tijd voor een nieuwe levensinvulling! Iets waarbij ik muziek en poppen op een culturele en feestelijke manier kon combineren. Iets voor mijn eigen stad.

Per toeval kwam ik op de site van Gouda750. Ik zag dat ze ideeën zochten voor het feestjaar, en daarmee was de eerste aanzet gedaan. Ik maakte een projectplan genaamd 'Goudse Giganten' en wist daarmee Fonds Gouda750 over de streep te trekken.

Normaal gesproken speel ik op mijn trombone door het hele land met o.a. Guus Meeuwis, Waylon en Tino Martin. Ik ben ook vast lid bij Het Groot Niet Te Vermijden, dat in zijn afsluitende theaterjaar zit. Toen ik tijdelijk zonder werk zat door Covid, realiseerde ik me dat ik het leven als rondreizend musicus totaal niet miste. Dat was het moment om het roer om te gooien en te gaan voor meer artistieke voldoening. In no time had ik mijn handen vol aan dit omvangrijke project waarvoor mijn kelder al snel te klein werd!

Ik zag het helemaal voor me: vijf bazuin-blazende ridders te paard en een reusachtige Graaf Floris V die de stadsrechten overhandigde aan Sophie, het meisje uit de stad. Geef Gouda door, historie hand in hand met de toekomst. Dat alles gevangen in een 40 minuten durende spectaculaire voorstelling op de Markt in Gouda. Ik had de hijskranen zelfs al geregeld. Gelukkig was de programmacommissie verstandig en voorzag ze problemen met een 12 meter hoge reus. Hij zou geëlektrocuteerd kunnen worden door de laaghangende stroomkabels of een deuk in het stadhuis kunnen vallen. Beter niet. Vijf meter was groots genoeg voor Gouda! Kill your darlings.

En zo komt het dat we nu druk zijn met het maken van meerdere belangrijke historische stadsfiguren. Graaf Floris V, Coornhert en Erasmus spannen de kroon met dik 5 meter. Burgemeester James, Anna Barbara van Meerten-Schilperoort en Jacoba van Beieren zijn goed voor ruim 4 meter en de eerste Goudse Marokkaanse gastarbeider Abdella Laguuli, Leo Vroman en het Gouds Kaasmeisje zijn zogenaamde Bigheads. Een collectief van 9 exemplaren die allen hun eigen waarden en daarmee de waarden van de stad Gouda vertegenwoordigen.

Goudse Giganten is inmiddels uitgegroeid tot een megaproject met vele enthousiaste vrijwilligers en sponsoren. We hebben een prachtige ruimte op de Tiendeweg ter beschikking gekregen waar hoofden worden gevormd en geplakt, en waar beeldende kostuums tot stand komen. Toeschouwers lopen af en aan en het is er een gezellige, laagdrempelige sfeer. Tegelijkertijd wordt er in een loods in Brabant gewerkt aan de Giganten-constructies. Een complex gebeuren. We hebben zelfs een eigen Giganten-printplaat van waaruit de ogen aangestuurd gaan worden. In Bodegraven kunnen we straks terecht om alles op te bouwen en te oefenen; het laatste stadium.

Lang heb ik geaarzeld om dit soort projecten aan te gaan omdat ik mijn eigen beperkingen maar al te goed ken. Eigenlijk ben je er nooit klaar voor. Ik pretendeer ook zeker niet om dé poppenmaker van Gouda of een Gouds kunstenaar te zijn. Het komt vanuit de behoefte om in mijn eigen stad een verwondering op locatie te willen neerzetten. Muziek met poppen als aanvulling op de Gouda750-feestperiode. That’s it. En zolang passanten die het Giganten Atelier binnenlopen de vers gekleide kop van Leo Vroman herkennen, mag ik toch ook tevreden zijn.