Een goede buur Jantine Hansen

Watersporters als we waren -en nog steeds zijn- zochten we naast al dat goede van Gouda ook dichtbij een plek voor water, wind, zon en zand. Om te spelen, zwemmen, zeilen en wat al meer. Graag op fietsafstand, want we zijn meer van de fiets dan van de auto en die auto gebruikten we doordeweeks al genoeg om naar werk te kunnen gaan en daarna weer ons thuis te kunnen bereiken.

Kijkend op de kaart (in die tijd kon ‘maps’ op onze telefoon ons nog niet helpen; maps moest nog geboren worden, we konden het zoeken dus nog niet lui vanaf de bank doen, maar moesten naar de kast lopen om een plattegrond van de omgeving te zoeken) werden we alweer blij. Pal naast al het goede van Gouda zagen we grote blauwe plekken op de kaart, met wat geel en veel groen eromheen. Reeuwijk bleek buur van Gouda en bood ons dat wat we naast Gouda ook nog zochten. Middenin onze verhuizing naar Gouda zijn we op een warme zomermiddag gezwicht voor de verleiding van een kennismaking met deze buur. We hebben de verfkwasten in het water gezet, onze zwemspullen, handdoeken, schepjes en emmertjes gepakt en zijn een paar kilometer naar het noorden gefietst. En hebben genoten van een middag zon, zand, water, patat en ijs.

Naast de beslissing om in Gouda te gaan wonen was het besluit om met de buren kennis te gaan maken weer een schot in de roos. De jaren daarna, tot ook nu nog, zijn we vaak dat kleine stukje noordwaarts gefietst. Met als enige verschil, dat de schepjes en emmertjes nu door onze kinderen worden meegenomen voor weer hun kinderen. Naast luieren aan de plas hebben we het gebied verkend per fiets en allerlei soorten boten. Roeien (nog elke week), zeilen (daar goed geleerd), enzovoort. We hebben ook hier mensen leren kennen die vrienden werden, met hetzelfde hart voor watersport en natuur. Met recht wordt het belang van een goede buur zo vaak beschreven. Reeuwijk… een goede buur!