Zotte Zaterdag in 2072 Sjaak de Keijzer

Het is 2072, de viering van Gouda800. Het is gezellig druk op het Jacoba van Beierenplein, met veel buitenlandse toeristen. Salonschepen liggen afgemeerd aan de kade van de Hollandsche IJssel. Op het plein vindt de jaarlijkse historische streekmarkt plaats, met Goudse kaas, kaarsen, pijpen, aardewerk, stroopwafels en natuurlijk het Goudse kuitbier. Aan de westzijde, in de lommerrijke omgeving van de Mallegatsluis en de Museumhaven, zijn de cafés en terrassen druk bezet.

Ook op het voormalige industrieterrein van Croda, nu de campus van de Erasmusuniversiteit, is het een drukte van jewelste. Dit bedrijf heeft zich de afgelopen decennia ontwikkeld tot een internationaal innovatiecentrum voor de ontwikkeling van duurzame natte natuur en voedselproductie. Er zijn allerlei bedrijven en kennisinstituten gevestigd die daarop inspelen.

Aan andere zijde van het plein zijn het pittoreske Tolhuis en de Havensluis feestelijk versierd. Veel schepen liggen in de Hollandsche IJssel te wachten om de oude stadshaven binnen te mogen varen.

Vanaf de IJsselkade varen we met een pontje naar de overzijde van de IJssel. Op de scheepswerf, waar drijvende woningen worden gebouwd, wordt net een woning te water gelaten. Op het grote recreatie- en evenemententerrein GOUDasfalt beklimmen we het uitkijkplatform ‘De Lange Arm’. Daar genieten we van het mooie uitzicht over de oude binnenstad en omgeving.

Rondom Gouda is in de afgelopen vijftig jaar veel veranderd. Door klimaatverandering en bodemdaling kwam er steeds meer wateroverlast. In 2022 waande men zich nog veilig achter de dijken, maar op den duur bleken die waterkeringen niet de oplossing voor de steeds hogere waterstanden. Het was niet meer rendabel om de laagstgelegen gebieden droog te houden. Grote delen van Zuid-Holland kwamen onder water te staan. Maar de historische binnensteden, zoals die van Gouda, konden met hulp vanuit Brussel worden behouden.

In dat oude Hollandse poldergebied vormen nu de uitgestrekte moerassen en plassengebieden het grootste zoetwaterbekken van Europa. Onze oude binnenstad heeft een grote verandering ondergaan. De oude wallen, met daarin de middeleeuwse stadspoorten, zijn voor een groot deel teruggebouwd. Zij beschermen ons nu tegen het water. In de wijde omgeving zien we terpen die zijn opgeworpen met het puin van de ondergelopen stadsdelen. Daarop zijn kleine nieuwe woonkernen gebouwd. De geschiedenis herhaalt zich dus, want de Friezen deden dat vele eeuwen geleden ook al. Vanuit de oude stad strekken zich dammen en pieren uit naar de diverse terpen. Daaraan zijn drijvende woningen afgemeerd. Wie wil verhuizen, vaart gewoon met de eigen woning naar een andere terp. De fiets is vervangen door de waterscooter.

Juist op deze dag in 2072 vieren we dat de oude binnenstad van Gouda op de Werelderfgoedlijst van Unesco wordt geplaatst. Onze goede stad is weer een echte ‘zes sterrenstad’ met een oude stadshaven, een marktplein, grachten, sluizen, gezellige straatjes, grote en kleine monumenten en niet te vergeten de wereldberoemde Goudse Glazen in de Sint-Jan.

Het is feest, alle Gouwenaren hebben zich verkleed in historische klederdracht. Gouda heeft de wapenspreuk boven haar wapenschild ‘per aspera ad astra’ eer aangedaan en ziet de waterrijke toekomst zonnig tegemoet. Het stadsbestuur (zie afbeelding) heeft besloten om een replica te bouwen van het kasteel van Jacoba van Beieren aan de Hollandsche IJssel.