Verhuisd voor het Groene Hart Ziekenhuis De heer Bremmer

Het dialyseren kost veel energie en omdat mijn vrouw geen rijbewijs heeft, was ik afhankelijk van vrijwilligers die mij vanuit onze woonplaats Katwijk naar het ziekenhuis wilden rijden. Wij hebben dit een paar jaar zo gedaan, maar uiteindelijk keken we toch uit naar een plekje in Gouda. Daar hadden we al kennissen en familie. De naam Bremmer is geen onbekende in Gouda. Mijn nicht had de hoedenwinkel Matalootje en een neef een schoenenwinkel. Dit maakte ook dat ik me snel thuis voelde.

We hebben een plekje gevonden in Huize Winterdijk. Dit huis heeft een reformatorische identiteit en dat is belangrijk voor ons. We hebben nu een prachtig appartement en we kunnen terugvallen op zorg als dit nodig mocht zijn. We zijn een van de jongere bewoners. Mijn vrouw is actief als vrijwilliger bij de bewoners met dementie. Ikzelf ga graag naar beneden voor een praatje.

We missen de zee en onze vrienden in Katwijk wel, maar hebben het goed naar ons zin in Gouda. Ik vind de markt en het stadhuis prachtig en we gaan ook graag een stukje fietsen. We hebben hier ook een fijne kerk gevonden. De vrijwilligers van de kerk brengen me naar het ziekenhuis; dat scheelt een hoop zorgen. We zijn ook heel tevreden over het ziekenhuis. Ik ben daar toch zeker drie keer per week. Ik probeer nog veel samen met mijn vrouw te doen. Even mee voor een boodschap. Het is belangrijk om in beweging te blijven. Maar ‘winkel in winkel uit’ doe ik niet, dan wacht ik liever op een fijn bankje in de zon.