#201

Twee versies van Gouda Jort van Meeteren

Als kind had mijn brein de neiging om herinneringen aan plaatsen en gebeurtenissen uit elkaar te trekken en vervolgens op een geheel andere manier weer aan elkaar te lijmen ...

Zo ontstonden er in mijn verbeelding plekken die niet echt waren, maar als gehusselde fragmenten aan elkaar gehecht raakten en zo een alternatieve werkelijkheid vormden. Dit is met veel plekken in Gouda gebeurd. Zo is er een wonderlijke, parallelle wereld in mijn hoofd waarin de Sleedoornsingel en de Noothoven van Goorstraat met elkaar verweven zijn. Het regent er altijd en er is een basketbalpleintje onder de bomen waar ik in gedachten door de plassen ren als een eeuwig jonge versie van mezelf. Ook zit ik vaak achterin de auto bij mijn ouders terwijl we een vervormde versie van de Nachtegaalstraat uitrijden, die permanent gehuld is in de warme gloed van een zomerse zonsondergang.

Alleen van mij

Deze mind tricks maken alledaagse plekken en herinneringen speciaal, er ontstaat een soort magische realiteit waarin ik kan vluchten wanneer de kille, fysieke wereld van nu me teveel gaat benauwen. Dit surrealistische toevluchtsoord vormt al jaren een van de grootste inspiratiebronnen voor mijn kunst, voor zowel tekst als beeld. Zo pendel ik tussen twee werelden, tussen twee versies van Gouda. De eerste is er voor iedereen, de tweede is alleen van mij.