Meer dan kruimels... Mirjam Gräper

Toen mijn man en ik in 1993 trouwplannen kregen, moest er ook een huis komen. We wilden geen van beiden blijven in de plaats waar we destijds woonden . Misschien zou Gouda iets zijn? Gouda had een station, dat was een belangrijke voorwaarde, maar verder kenden we Gouda niet goed. Ik kon mij nog wel herinneren dat toen ik kind was, in de jaren zestig van de vorige eeuw, een buurvrouw regelmatig vanuit Rotterdam op de brommer naar Gouda ging en dan voor mijn broer en mij soms een puntzakje 'Goudse kruimels' (afsnijsels die overbleven bij het maken van de beroemde Goudse stroopwafels) meenam. Wat smaakten die lekker! We hadden geen idee toen waar Gouda lag, maar door de kruimels klonk het ons exotisch in de oren.

Op huizenjacht in Gouda dus. We begonnen met het bekijken van een huis in de Ontdekkingsreizigersbuurt. De huizen stonden ons wel aan, maar we vonden de wijk wel erg ‘jaren 70’, met al die rechte straten en zijstraten. We bekeken dus nog een aantal andere huizen in andere buurten. Zo kwamen we erachter dat wat ons aanvankelijk saai had geleken in de Ontdekkingsreizigersbuurt, wel heel ruim opgezet was, en dat ook de voor- en achtertuinen groot waren.

Uiteindelijk kozen we voor een woning juist in díe buurt, en daar wonen we nog steeds. Het leuke van deze wijk is dat de huizen allemaal rond een parkeerterrein liggen. ‘Hofjes’ worden ze genoemd. Dat klinkt meteen ook een stuk gezelliger! Door deze wijze van bouwen heb je snel contact met de bewoners om je heen. Er worden dan ook al jaren buurtfeesten en kerstborrels georganiseerd.

Gouda heeft alle voordelen van een stad, maar als je ’s avonds in bed ligt, is het zo stil alsof je in een dorp woont. Wij blijven!