Loden leeuwenstraat Rinus Steenbergen

Ik was een van de weinigen in Nederland die zgn. trotseerloodjes maakte. Dat is plaatje, soms in de vorm van een wapenschildje, met daarop de naam en/of een symbool van de maker van het loodwerk en een jaartal. Er zijn verzamelaars voor, ze werden al in de middeleeuwen gebruikt. Daar waar het lood met spijkers wordt vastgemaakt, bijvoorbeeld op een dak, is het niet waterdicht. Op die kieren en spijkers wordt dan dat trotseerplaatje gesoldeerd.

Zelf heb ik nooit mijn naam achtergelaten op het werk dat ik maakte. Maar als er ergens beton was gestort in een bouwproject waar ik aan meewerkte, kon ik het niet laten mijn initialen in het natte beton te zetten. Op een gegeven moment was er door de firma waar ik toen in loondienst werkte – Benschop en Kruit, nu installatiebedrijf Kruit te Moordrecht – bij de Goudse watertoren een noodzwembad gemaakt. Dat gebouw had toen geen functie meer. De bassins die er waren om ooit het water te zuiveren werden voorzien van nieuwe betonnen randen. Jaren later ging ik er zwemmen met de kinderen. Het stond er nog in de betonnen rand geschreven: ‘RS’.

In Gouda zelf heb ik alleen wat kleine klusjes gedaan. Op het pand van de voormalige wasserij Het Wapen van Amsterdam aan de Blekerssingel staat een windvaantje dat door mij is gemaakt. De loden staart van een van de stenen leeuwen op het toegangshek naar het Van Bergen IJzendoornpark is van mij. Lood en koper waren zo’n 25 jaar geleden nogal duur en de oude staart was waarschijnlijk daarom gestolen. Vanuit mijn werkplaats op de Boelekade en in opdracht van loodgietersbedrijf Vermeulen ben ik er op de fiets heengegaan en heb ik, staande op een laddertje, met klei een afdruk van de staart van het andere leeuwtje gemaakt. Zo had ik een mal voor het gieten van een nieuwe loden staart. Elke keer als ik daar nu langskom, moet ik er toch even naar kijken.