Koersen in de jaren 30 en 40 Ton van Wieringen

Dr. A. Scheygrond beklaagde zich in de Goudsche Courant over de isolatie van zijn woonwijk. Een samenvatting van zijn protest: “Ik ontken dat deze ruwe vertoning iets met sport te maken heeft. Het lichaam wordt erdoor afgebeuld. Als eenzelfde prestatie van een paard werd gevergd, zouden de couranten kolommen vullen over dierenmishandeling.”

De eerste Goudse Ronde werd echter een succes met een deelname van in totaal 180 renners, verdeeld over twee categorieën. De duizenden toeschouwers genoten vooral van de klim naar de Goejanverwelledijk. Ook Burgemeester Gaarlandt, die zelf aan wielrennen deed, was zeer enthousiast. Voor eigen publiek zetten Koos van Vliet (tweede bij de nieuwelingen), Jan Hofstede (derde bij amateurs en onafhankelijken) en opvallend rijdende Theo Peek hun beste beentje voor. De bekende Bosschenaar Gerrit Schulte behaalde een solo-overwinning met een grote voorsprong van anderhalve minuut.

In 1938 behaalde Gouwenaar Jan Hofstede niet alleen de Nederlandse amateurtitel op de weg, maar won hij een paar dagen later, gestoken in rood-wit-blauw, ook de Ronde van Gouda.

Meerdere malen vertoonden ook de beroepsrenners hun kunsten in de Pijpenstad. Op 8 augustus 1943 verzamelden Neerlands sterksten, onder wie Gerrit Schulte, Kees Pellenaars en de eerste Nederlandse Touretappewinnaar Theo Middelkamp zich in Kort Haarlem, waar meer dan zevenduizend kijkers de felle strijd volgden. Deze echt grote koers voltrok zich op de Burgemeester Martenssingel, Cronjéstraat, Goejanverwelledijk (55 beklimmingen) en Krugerlaan (afdaling). Tegen de latere Tourploegleider Kees Pellenaars was geen kruid gewassen. Ondanks een valpartij en materiaalpech bleef de Brabander van voren zwoegen. Samen met de Zeeuw Middelkamp spurtte hij na honderd kilometer om de zege. De grotere baanroutine van Pellenaars (ook op de Goudsche baan populair) gaf de doorslag.

Op 6 augustus 1944 waren Schulte, Pellenaars en Middelkamp weer van de partij voor een profkoers over 120 kilometer op Blekerssingel, Boelekade en Karnemelksloot. Met elfduizend toeschouwers uit alle delen van het land was dit waarschijnlijk de drukst bezochte Ronde van Gouda. Met de hongerwinter voor de deur hadden de meeste Gouwenaars hun fiets moeten afstaan aan de Duitsers, maar de zestig profs en onafhankelijken uit België en Nederland konden nog beschikken over hun “ranke karretje”. Nadat het publiek ongeduldig begon te roepen: “Schulte, doe je nog mee?”, sprong deze met nog vijftig ronden te gaan in zijn eentje weg en dubbelde ondanks felle tegenstand van vooral Middelkamp en Pellenaars het complete peloton. Steenbakkers herhaalde dit huzarenstukje, waarna Schulte overtuigend de sprint en zijn tweede Ronde van Gouda won. Jan Hofstede weerde zich gedurende honderd kilometer dapper, maar was daarna plotseling verdwenen. De renner De Best slaagde er na materiaalpech in het jagende peloton rondenlang met een tandem bij te houden. Schulte won de 120 kilometer in 3 uur 8 minuten en 36 seconden.

De zesde Ronde van Gouda volgde pas in 1957. De derde Profronde was in 1972.