Gouda heeft mijn hart gestolen Jacoline van Rijn

Zo’n 18 jaar geleden ging ik werken in én voor Gouda. Ondanks dat ik ‘om de hoek’ woon (in Woerden), kende ik Gouda amper. Om daar verandering in te brengen, liep ik in mijn lunchpauze regelmatig een stukje door de binnenstad. En wat kwam ik daar een geweldige verrassingen tegen: de lange Sint-Janskerk met die prachtige gebrandschilderde ramen, de Waag, de Gouwekerk, de Jeruzalemkapel, het Oude Weeshuis, de vele hofjes en zo kan ik nog wel even doorgaan. En dan die leuke horeca: van traditioneel tot vega, van Echt Gouds tot ver over de grens. Gouda heeft werkelijk alles! En dan ook nog allemaal op loopafstand. Toen ik met het college op stap ging de wijken door, maakte ik ook kennis met de vele betrokken, leuke, kritische en actieve Gouwenaars. Van Sari tot Bep en van Ben tot Heleen. Zo divers als de stad is, zo divers zijn ook haar inwoners.

Elk jaar werd ik weer wat trotser op Gouda! Ik was betrokken bij projecten die landelijk veel aandacht kregen, zoals de Gouden Stadsregels en GoudApot. Organiseerde het eerste vrijwilligersontbijt in de Sint-Janskerk en was betrokken bij de landelijke primeur van The Passion (nog steeds de mooiste editie). Wat werden er in Gouda toch een leuke en bijzondere dingen gedaan.

De laatste vier jaar liep ik als coördinator van Gouda bij Kaarslicht in december bijna naast mijn schoenen. Want wat is er mooier en ontroerender dan samen met vele vrijwilligers te mogen zorgen voor zo’n traditioneel en bijzonder evenement dat duizenden mensen samenbrengt en laat genieten van kaarsjes, muziek en lichtjes.

Bij de opening van het Huis van de Stad leidde ik trots inwoners rond door het mooie pand en nog steeds vind ik het een voorrecht hier te mogen werken. Het ergste van corona vind ik dan ook dat ik mijn leuke en betrokken collega’s niet meer zo vaak zie. Want samen zetten we ons elke dag weer in voor die prachtige, verrassende en sprankelende stad Gouda!