“Geaard” in Gouda Michaël Nieuwesteeg en Jeanine van de Wiel

Waar is het dan logisch om te gaan wonen? Samen struinden we de kaart van Zuid-Holland af en dan blijkt er een Gouda op de kaart te liggen. Een niet alleen in logistiek opzicht heel handige locatie. De knoop werd al snel doorgehakt. In Gouda gingen we vlakbij het station wonen. Vanuit daar zou er heen en weer gependeld worden naar Best dan wel Den Haag. Alles liep qua verhuizing op rolletjes, maar met één ding hadden we geen rekening gehouden, sterker nog we wisten niet, dat die bestond.

Voor de verhuizing werd alle huisraad in een container gestouwd en op een vrachtwagen geladen. Bij het pas gekochte huis aangekomen werden de pootjes van de container uitgedraaid op de Goudse grond. Tot onze verbijstering en die van de chauffeur van de verhuiswagen zakten de draagpoten onder de container met huisraad en al weg in de aarde en kantelde de container. Ternauwernood kon de container gered worden door snel handelen van de chauffeur. Onze eerste kennismaking met Gouda, we waren “geaard”!

Het beviel ons in onze nieuwe woonplaats. Gouda zo plat als een pannenkoek is ook gemakkelijk te ‘befietsen’ met inmiddels twee kinderen. Logistiek fantastisch met het station om de hoek. Gouda is een vriendelijke stad die je vasthoudt met zijn musea, bioscoop, theater, winkels; pareltjes.

Maar Gouda is niet zomaar een stad in de provincie. Bijzonder is dat ze in het buitenland vaak ook iets weten van Gouda. In Japan hebben ze Holland Village, een soort Madurodam, waar ook het Goudse stadhuis te vinden is. Tijdens een vakantie in Japan vertelden we iemand in het hotel, dat we uit Gouda komen. Hij kende het mini-stadhuisje, maar dat het echt bestond en hij nu tegenover inwoners van Gouda stond, vond ‘ie heel bijzonder. Als Gouwenaars in Japan is dat erg leuk om te horen.

Ook een zakelijke presentatie voor een groep van zo’n veertig Zwitsers in een chique restaurant in Zürich werd uniek toen er een prachtig opgemaakte metalen schaal met ijsblokjes werd binnengereden met daarin talloze flesjes Erasmusbier gestoken. Dat Erasmus hoogstwaarschijnlijk in Gouda geboren is weten de Zwitsers nu ook, dat hij in ‘hun’ Bazel begraven ligt, dat wisten ze al … Gouda verbindt.

Dertig jaar geleden wilden we elkaar vasthouden in Gouda. Nu de kinderen het huis uit zijn en wij straks met pensioen, wat doen we? Blijven we? Hoogstwaarschijnlijk wel. Voor een vitale 60-plusser heeft niet alleen de stad maar ook de Goudse omgeving veel te bieden.

Maar hoe diep is Gouda gezonken, als Jeanine en ik 110 jaar zijn? Gouda 800!
Zakt Gouda nog een halve meter? Dat moeten we zien te voorkomen, want geaard zijn we al.