De kleurrijke geschiedenis van Het Museumhavencafé Herman Winkelman

Het IJsselhuis staat op gewijde grond; in de middeleeuwen stond hier de Olevaerskapel. In 1912 werd het café gebouwd als schipperswachtlokaal.

Het museumhavencafé zoals we het nu kennen diende vroeger als schipperswachtlokaal. Net na de bouw in 1912 was dit pittoreske huisje een drukbezochte drankgelegenheid voor schippers. Tijdens het wachten op het stutten van de schepen in de Mallegatsluis genoten de schippers hier van een welverdiend neutje. Waar tegenwoordig tafeltjes met een bloemetje staan, stonden vroeger schippers schouder aan schouder met een glas bier of jenever in de hand. Menig schipper liep na een bezoek aan het schipperswachtlokaal zwalkend terug naar hun zeemanshuis. Dat ze hier zo diep in het glaasje keken is niet zo gek. Schippers hadden aardig wat tijd te overbruggen, letterlijk, want soms moesten ze hier wel drie dagen voor de Mallegatsluis liggen om toegang tot de stad te verkrijgen.

De dronken schippers bleven niet onopgemerkt. De geheelonthoudersvereniging ‘Nederlandsche Vereeniging tot Afschaffing van Alcoholische Dranken’, afdeling Goudse Drankweer Comité, kwam in actie. En in 1923 besloot de vereniging het schipperswachtlokaal uit te gaan baten als niet-alcoholische horecagelegenheid. Mijn ouders hebben het pand enige tijd daarna uitgebaat waarna ik zelf ben aangesloten omdat mijn passie voor ondernemerschap niet meer te onderdrukken viel. Je kunt wel stellen dat het tegenwoordig een iets minder rauw karakter heeft gekregen. Toch herinnert het nog steeds aan de oorspronkelijke functie. Onder andere door de schippers van de museumhaven die hier nog steeds iedere eerste vrijdag van de maand bij elkaar komen voor de schippersborrel.

Maar er is meer! In de jaren zeventig woonde kunstenaar Rob Veenhof in dit prachtige huisje. Hij organiseerde er regelmatig beruchte feestjes. Tegenwoordig herinnert nog maar weinig aan deze rock 'n rollperiode in het IJsselhuis; Veenhofs foto’s zijn in rook op gegaan tijdens een brand in Costa Rica. Verrassend genoeg heeft één foto uit 1976 via een omweg haar weg teruggevonden naar Gouda. Dankzij het Chileense model Pamela, waarschijnlijk zijn vrouw, bleven niet alle Goudse Geheimen geheim. De foto die zij opstuurde, geeft een inkijkje in de artistieke uitspattingen die plaatsvonden in de kleurrijke geschiedenis van dit karakteristieke pand. Benieuwd naar de foto? Kom dan een keer langs bij Veenhofs voormalige optrekje, het IJsselhuis.