De Goudse iconen Esther van Pomeren

Het moest een project zijn vóór de stad, mét de stad; dat was vanaf het eerste moment duidelijk. Daarom heb ik vanaf de start geprobeerd het project toegankelijk te maken, zodat iedereen ook daadwerkelijk kon deelnemen. Je hoort vaker over projecten waaraan ‘iedereen mag meedoen’. Maar als het erop aankomt, zijn er toch barrières. Mensen spreken de taal niet goed genoeg, hebben geen vervoer of kunnen niet met rolstoel naar binnen. En meestal zijn de drempels, sociaal of financieel, te hoog.

Om zoveel mogelijk verschillende mensen te betrekken, ben ik met diverse groepen en organisaties in gesprek gegaan. Bij dit soort projecten is het proces net zo belangrijk als het eindresultaat! We hebben mogelijke deelnemers benaderd die normaal gesproken hun verhaal niet kunnen doen of van wie het verhaal niet gehoord wordt. Zo wilden we groepen in kwetsbare posities, die zich anders niet snel aanmelden voor zo’n project, erbij betrekken. Ook professionele kunstenaars die in de stad nog relatief onbekend zijn hebben we gevraagd om deel te nemen.

Elke groep werd begeleid door een vakdocent, waarbij twee vragen centraal stonden: ‘Wat wil je van jezelf aan Gouda laten zien?’ en ‘Wat wil je doorgeven aan de stad?’. Het beeld diende daarbij als canvas voor de verhalen. Het resultaat is een dialoog via beelden waarop iedereen zijn persoonlijke verhaal vertelt. De vijftig beelden zeggen dus vooral iets over de stad en de inwoners zelf. Gouda is natuurlijk heel divers en kleurrijk, maar dat zien we niet vaak terug in het publieke domein. Wat ik mooi vind is dat er zo ontzettend veel verschillende mensen betrokken zijn bij dit project.

Terwijl zij aan de beelden werkten, leerden de deelnemers elkaar en elkaars achtergrond kennen. Dat zorgde voor onderlinge verbinding en begrip. Tijdens de looptijd van het project schatten we het aantal deelnemers voorzichtig op 300, maar door het enthousiasme van de deelnemers en vrijwilligers haakten er steeds meer mensen aan. Bij inventarisatie bleken er meer dan 490 te hebben meegewerkt!

Logistiek en organisatorisch was het project enorm. Om maar wat te noemen: gesprekken voeren, afspraken maken en contact onderhouden met de groepen, docenten, gastvrouwen en vrijwilligers. Procesbegeleiding in het voortraject, tijdens het maakproces en in de afwerking van de beelden. Contact met projectpartners over de verschillende projectelementen, het regelen van de adoptie van de beelden. Overleg met het programmateam Gouda750, de vergunningsprocedure met de gemeente. Het plannen van de fotografie, input geven voor het boek en natuurlijk alle werkzaamheden rondom de officiële opening van Gouda750. Ik was er tot de opening dag en nacht mee bezig! Maar ik had nooit durven dromen dat het zó mooi zou worden!