De gele kussentjes Irene Klein Haneveld

Nog bijna elke dag is er wel iemand die daarop commentaar heeft van: 'Nou, die zullen wel niet lang blijven liggen’ of ‘Dat zal wel gestolen worden’ of ’weet je het wel zeker, we zitten hier in Gouda hoor’, enzovoort, enzovoort. Argwanende mensen tellen ze zelfs en denken dat ze er dan eentje missen als ik ze kom ophalen. Telkens leg ik, geduldig als ik ben, deze mensen weer uit dat er nooit, maar dan ook nooit, ook maar één kussen gestolen, verdwenen of opzettelijk is vernield. Dit seizoen niet en vorig jaar ook niet. Het tegendeel blijkt waar. Zo ook vandaag.

Om half 6 wil ik de kussens netjes binnen halen. De meesten zijn niet meer in gebruik. Op 4 kussens ligt een gezellig toeristenpaartje languit te genieten van de zon en van elkaar en van vakantie. Ik pak de niet in gebruik zijnde kussens op en het stelletje wil al opstaan om mij hun kussens ook te geven. Ik vertel ze in mijn beste Engels dat ze best nog even mogen blijven zitten/liggen/relaxen en dat ik ze later wel ophaal. In hun beste Engels bedanken ze me hartelijk.

Een uurtje later loop ik er weer langs en zie een keurig stapeltje met 4 kussens en moet glimlachen om weer eens een voorbeeld van keurigheid. En eerlijk gezegd verbaast het me niks. Ik zie het regelmatig voorbij komen. Vaak liggen ze allemaal keurig netjes op het bankje. Soms, als ik ze vergeet binnen te halen, worden ze door één van de andere ondernemers binnengehaald. Er wordt echt best goed voor elkaar gezorgd in deze stad. Ook daarom zijn we Beste Binnenstad! Dat mag ook wel eens gezegd worden!