De bogen van de Burgerhal Deniz Paulat

Het zou een democratisch schilderij worden en we namen het stadhuis als uitgangspunt. We waren een groep van acht enthousiaste jonge kunstenaars. Dat zie je ook wel aan die jonge koppies op de foto. Ik zie ze nog steeds: Piet, Rasta, Mieke, Els, Mirjam, Pascal en David, echt bijzonder.

Ik schilderde graag samen met Rasta en wilde ook beter leren schilderen. “Doe maar gewoon je ding”, zei hij dan. Ik was gefascineerd door de bogen van de Burgerhal. Ik had een boek over Gouda met allemaal foto’s en die was ik aan het natekenen. Ik leefde me heerlijk uit op het schavot, doodhoofdjes en de bogen. Het was echt een groot doek en de bogen stonden er best goed op, vond ik. Ik had echt zin om het in te gaan kleuren. Tot ik nog eens beter keek naar de foto’s en opeens bij het onderschrift ‘Schoonhoven’ zag staan! Wat een domper zeg, had ik zo mijn best gedaan op een niet-Gouds schilderij!

Vervolgens ging ik toch maar voor het Goudse stadhuis. Ik zette het op en ging er daarna met een grote muurkwast met ultramarijn verf overheen. Het was prachtig met de volle maan erbij. Ik kreeg er goede reacties op. Maar ja, ik wilde toch graag net zo goed zijn als Rasta en vroeg daarom zijn advies. “Je moet alles wat licht is licht maken, en wat donker is donker maken”, zo adviseerde hij. Ik ging aan de slag, maar had al snel door dat ik het beter niet had kunnen doen … Het heeft me nog heel wat uren gekost om het schilderij weer naar mijn zin te maken en de les was dan ook om mijn eigen pad te blijven volgen en niet als een ander te willen schilderen. De expositie was wel echt een succes en we hadden zo’n goede tijd met elkaar. We exposeerden in Kunstcentrum Burgvliet en daarna nog in zusterstad Solingen. Ik heb er echt van genoten en veel geleerd.

Het schilderij staat nu bij mij thuis, maar zonder het stadhuis erop. Ik heb er met wit overheen geschilderd, want het kwam veel te veel op me af. Als Rasta het ziet, zegt hij nog wel eens dat ik er echt weer wat op moet schilderen. Het is zo’n mooi groot doek. Maar ik laat het rustig nog even voor wat het is.