Cabout en Van den Tooren speelden op Olympisch niveau Ton van Wieringen

Het succesvolle zevental bestond uit louter Goudse talenten. Twee spelers staken er meestal bovenuit: de snelle aanvoerder en spelbepaler Joop Cabout en de handige goalgetter Cees van den Tooren. Ook internationaal schopten zij het het verst.

“We vonden elkaar blindelings,” herinnert Van den Tooren zich. ”Joop zwom snel naar voren en strooide met de mooiste passes.” En Cabout over Van den Tooren: “Snel was hij niet, maar in balvaardigheid en doeltreffendheid blonk hij uit.” In het Goudse Spaardersbad smeet Cees eens een polobal in tweeën tegen de rand van het bassin. Dat soort acties maakten hem tot publiekslieveling. “Het gebeurt nog regelmatig dat mensen die ik niet ken, vertellen dat ze vroeger van me hebben genoten,” aldus Van den Tooren. “Dat geeft een lekker gevoel.” De sportbeleving was groot in de jaren 50 toen de TV nog nauwelijks een rol speelde. De voetbalclubs ONA en Gouda trokken eveneens duizenden toeschouwers.

Joop Cabout beschikt over een indrukwekkende erelijst. Ongeveer honderd keer kwam hij uit voor Oranje. Daarnaast won hij in 1949 de Trofeo Italia, het officieuze wereldkampioenschap. De Gouwenaar werd in 1950 Europees Kampioen en behoorde tot de beste lange afstandszwemmers. Ook de deelname aan twee Olympische Spelen, Londen 1948 en Helsinki 1952 zijn het vermelden waard. In Londen was er brons voor het Nederlandse zevental. Goud behoorde tot de mogelijkheden in 1952, maar door een protest van de Joegoslaven kwam Oranje niet verder dan plaats 5.

Ook Van den Tooren speelde in Oranje. Hij werd geselecteerd voor de Spelen van 1956 in Melbourne Australië. Toen de Sovjet-Unie Hongarije binnenviel, besloot het NOC geen ploeg af te vaardigen. Dat betekende een enorme tegenvaller voor de goalgetter. “Daar heb ik ongelooflijk de pest in gehad,” vertelt Van den Tooren. “Het Olympisch tenue had ik al in huis. Als pleister op de wonde kreeg de complete Olympische ploeg, onder wie ook zwemster Erica Terpstra, een etentje aangeboden en bezochten we de Snip en Snap Revue in Carré. Vier jaar later mocht ik als toeschouwer mee naar de Spelen van Rome.”