Waar zijn de klokken gebleven? Martien Bruijnel

In 1902 werd begonnen met de bouw van een nieuwe kerk aan de Hoge Gouwe. De neogotische kerk was het ontwerp van een Goudse, uiteraard katholieke, architect, C.P.W. Dessing. Gelijk met de kerk werd ook een toren gebouwd en voorzien van een enkele klok, want meer geld was er niet.

Pastoor De Graaf was in de jaren 20 van de vorige eeuw pastoor van de parochie Sint Joseph. Het was een man die boordevol plannen zat, maar er was niet altijd geld om die plannen uit te voeren. In een beetje kerktoren hangen een grote klok, die luidt op feestdagen en bij begrafenissen, een middelgrote klok voor gewone kerkdiensten en een angelusklok, de kleinste klok die iedere morgen om 6.00 uur, om 12.00 uur en ’s avonds weer om 18.00 uur luidt.

Mijn opa en oma hadden een slagerij op de Gouwe, op nummer 23, waar nu restaurant Brunel is, vlak bij de pastorie. De pastoor vroeg om een bijdrage voor een klok. Mijn opa zei: “Ik wil wel een klok geven, maar dan moet het een angelusklok zijn, want die hoor ik tenminste driemaal per dag”.

Voordat de klokken werden opgehangen, maakte de fotograaf deze foto van mijn vader als knulletje en zijn grote zus Nella. Op de klok staat de tekst: 'Aan Sint Joseph, beschermer der kerk, van Martinus en Petronella Bruijnel'.

In de Tweede Wereldoorlog waren klokken goed materiaal voor de wapenindustrie. In 1943 werden de klokken weggehaald en werd het stil. Na de oorlog moesten er nieuwe klokken komen. En weer werd er geld ingezameld. Mijn opa wilde niet achterblijven; de nieuwe angelusklok kwam weer voor zijn rekening. Op de nieuwe klok was de tekst aangevuld met de naam Johannes, want hij had inmiddels een zoon Jan gekregen.

In1975 is de kerk verkocht aan Maasbach Wereldzending. De klokken zijn voor de overdracht uit de toren gehaald en naar de nieuwe Sint Josephkerk aan het Aalberseplein in Gouda-Noord gegaan. De Gouwekerk staat nu al weer een paar jaar leeg en wacht op een nieuwe bestemming, met of zonder klokken ...