Vriendschap in Ghana Marianka Peters

Op verzoek van de Vereniging Nederlandse Gemeenten onderhield de Gemeente Gouda vanaf 2004 een vriendschapsband met Elmina, een stadje in Ghana, aan de vroegere Goudkust, waar ook het bekende slavenfort staat. Elmina had problemen met wateroverlast door slechte drainage, gebrek aan sanitair en toenemend afval dat zich in de straten ophoopte.

Toen de projectrelatie tussen Gouda en Elmina tot stand kwam, was het Cyclus die als eerste het afvalprobleem ging aanpakken onder auspiciën van de Gemeente Gouda. Dat was zó'n succes dat in 2007 een delegatie van Goudse politici en de toenmalige burgemeester Wim Cornelis een werkbezoek bracht aan Elmina. Tijdens het werkbezoek werd de voortgang van het project bekeken. Ik was uitgedaagd om mee te gaan en verslag te doen voor de krant.

Inmiddels waren meer projecten in gang gezet, waaronder bij de Goudse brandweer en de ambulancedienst Midden-Holland. Ik was direct geboeid door het prachtige land met zijn natuur en cultuur, en al het werk dat er werd verzet. Maar het ontbrak aan zo ontzettend veel! Dus voor mij was het niet alleen maar toekijken, maar ook de handen uit de mouwen steken.

Mijn oog was bij het eerste bezoek gevallen op het Healthcare Center Elmina, waar de omstandigheden schrijnend waren. Met marginale middelen zette het medisch personeel zich in voor een goede gezondheidszorg, hetgeen door het ontbreken van basisvoorzieningen en goede huisvesting niet altijd eenvoudig was. Ik besloot het Healthcare Center te adopteren, niet op medisch gebied omdat hiervan de kennis ontbreekt, maar op het gebied van huisvesting en andere basisvoorzieningen, want hier was nog een hele slag te slaan.

Toen ik thuis kwam heb ik samen met mijn Richard een benefietconcert georganiseerd met medewerking van de Regimentsfanfare Garde Grenadiers en Jagers en een Ghanese dansgroep uit Amsterdam. Het geheel was een doorslaand succes. Van de opbrengst konden – naast de gedoneerde computers en ander ICT-materiaal – de eerste wensen van het Healthcare Center in vervulling gaan, zoals het slaan van een waterput, banken voor in de wachtruimten en een nieuwe vleugel aan het bestaande gebouw. Het project werd enkele jaren later succesvol afgesloten.

Inmiddels had Cyclus een plastic recycle fabriek gebouwd en operationeel gemaakt. Het geld kwam langzaam binnen. Maar nog vóór de evaluatie werd door de aandeelhouders van Cyclus besloten dat er geen toekomst was voor deze fabriek; deze moest dus maar verkocht worden. Daarop volgde het debacle van het huis dat Wim Cornelis daar had laten bouwen. Ten slotte werden de hotels steeds duurder en dat scheelde in de kosten voor overnachtingen voor mensen uit Gouda die aan de projecten meewerkten. “Als je het maar niet van gemeenschapsgeld betaalt”, werd er gereageerd. “Natuurlijk niet.”

Toch kwam dat huis hem duur te staan. Terwijl ik zeker wist en achteraf ook bewezen werd dat er geen gemeenschapsgeld uitgegeven was, reageerde de politiek grilliger. Dat was voor Wim Cornelis aanleiding om vervroegd terug te treden. Het project in Ghana verloor zijn glans, het vertrouwen was weg. Ik vind het nog steeds heel erg dat de samenwerking tussen Elmina en Gouda er niet meer is. Het waren zulke mooie projecten. Er is daar zoveel goeds gebeurd, die ervaring heeft mijn leven verrijkt. Alle projecten staan uitvoerig beschreven in het boek ‘Zwarte ster Gouds omarmd’, dat ik in 2008 na vijf jaar partnerschap met Elmina heb geschreven. Dit boek is voor mij een tastbare en blijvende herinnering.

Gelukkig kan ik me nog wel inzetten voor het Granny-project waarvan Wim Cornelis de oprichter is. Met het adoptieproject ‘Adopt Your Own Granny’ kunnen we maandelijks een aantal grannies voorzien van een geldbedrag, zodat ze in staat zijn om in hun levensonderhoud te voorzien en tevens verzekerd zijn voor de ziektekosten. Deze grannies zijn alleenstaand en afhankelijk van derden. Ik hoop dat dit project er nog langere tijd zal blijven.