Via Samoa naar Gouda Marianne Lint-Zwagemakers

Gouda bleek voor ons een prachtig compromis, allebei met de trein gemakkelijk reizen naar ons werk en goede basisscholen voor onze zoon. Maar Gouda was vooral aantrekkelijk voor ons omdat de stad en vooral het centrum dezelfde sfeer uitstraalt als de stad waarin we beiden waren opgegroeid: Bergen op Zoom.

Dat is inmiddels veertig jaar geleden en nooit heb ik spijt gehad van die keuze. Gouda is echt mijn stad geworden. Ik voel me Gouwenaar, maar natuurlijk wel een Brabantse Gouwenaar. Naast mijn werk bij de bestuursdienst van Rotterdam heb ik me actief beziggehouden met allerlei facetten van het Goudse leven. In diverse besturen van scholen, schouwburg en zorg, met kunst en muziek. Toen we verhuisden naar een fijn pand aan de Turfmarkt kreeg ik ook steeds meer interesse in de geschiedenis van Gouda. Ook was er ruimte voor het uitoefenen van mijn passie: beeldhouwen.

De laatste jaren van mijn werkzame leven stonden helemaal in het teken van Gouda. Ik stapte over van de bestuursdienst van Rotterdam naar de gemeente Gouda. Hier hielp ik als eerste griffier van de gemeenteraad mee om een bij het dualisme passende organisatie en werkwijze te introduceren.
Ook dit is nu al weer vijftien jaar geleden. Inmiddels ben ik gepensioneerd en weduwe. Mijn hobby beeldhouwen is nu mijn beroep; ik werk in het atelier naast mijn tuin en gebruik mijn huis als expositieruimte.

Ik houd van Gouda en ben dankbaar dat de stad mij de gelegenheid heeft geboden om mijn leven op zo’n fijne en bij mij passende manier in te vullen.