Tweehonderd waterpolo-interlands Ton van Wieringen

Ze woont met echtgenoot Marco in een riante woning aan de (Reeuwijkse) Platteweg, maar ze krijgt ook in het Groenhovenbad een thuisgevoel. “Na een gedwongen coronapauze word ik gelukkig van het geluid van zwemmers in het water,” bekent ze. “Zelfs aan die chloorlucht heb ik geen hekel.”

Haar vader Piet Scholten (1921-1995) voetbalde rond 1950 in het eerste van VV Gouda en was later trainer van ONA, Gouda, GSV, Donk, Oudewater en het Nootdorpse RKDEO.

Piet kon niet zwemmen, maar zijn dochter des te beter. Ze groeide op in de Schaepmanstraat en de Walraven van Halllaan. Al gauw bleek ze talent voor waterpolo te hebben. De linkshandige Veenhuis speelde vele interlands, zag de hele wereld zag, won World Cups en vergaarde titels. Het sporten zit dus in de genen. “Ik ontwikkelde me tot allrounder met scorend vermogen en defensieve kwaliteiten,” blikt Scholten terug.

In 1985 betwistte ze haar laatste van ongeveer tweehonderd interlands. Bij Donk stopte Veenhuis als speelster in 1992. Haar erelijst spreekt boekdelen: Fina World Cup 1980, het officieuze WK 1982 in Ecuador, Fina World Cup 1983, Europa Cup 1987 met Donk, Europa Cup 1988 met Donk, vijf Nederlandse titels met Donk. Bij de Fina World Cup 1983 werd Ingrid uitgeroepen tot de beste speelster van het toernooi.

Vele wedstrijden speelde ze samen met haar ploeggenoten en internationals Marian Walthie en Lieneke van den Heuvel. Ingrid zag veel van de wereld: Australië, de Verenigde Staten, Canada, Ecuador behoorden tot de landen waar het waterpolo haar bracht.

Vanaf 1985 begon ze met afbouwen. Het gezin Veenhuis en Veenhuis Medical Audio vroegen haar aandacht. Veenhuis Medical Audio B.V. leverde hulpmiddelen voor doven en slechthorenden en meetapparatuur voor de diagnostiek van slechthorendheid. Het bedrijf groeide van 19 naar 62 werknemers. “Ik deed daar de financiële administratie en personeelszaken,” aldus Ingrid. “Marco nam in 1986 het in 1966 gestichte bedrijf over van zijn vader. Vier jaar geleden verkochten we VMA aan het Deense Widex. We hebben nu meer vrije tijd. Daardoor kan ik me inzetten voor de poloclub.” Veenhuis/Widex is al vele jaren clubsponsor van GZC Donk.

Ingrid is sinds 1990 erelid van Donk en werd bij de Goudse sportverkiezingen tot vrijwilliger van het jaar uitgeroepen.

Ook als coach verdiende en verdient Ingrid haar sporen. Widex GZC Donk leverde vele internationals af, zowel bij de vrouwen als de mannen. Liefst 17 keer veroverden GZC, Donk en Widex GZC Donk het Nederlands Kampioenschap. De vrouwen deden dit elf keer.

“Mijn sterke punt is het verbinden,” aldus Scholten. “Dat geldt trouwens ook voor trainer John van den Burg. Wij zijn in staat om hechte teams te smeden en een goede sfeer te kweken. Zolang ze me geen oma noemen en ik niet achter een rollator loop, blijf ik de Goudse club trouw,” is haar stellige reactie.