The Story of Moses Henk van Rookhuijzen

Nu was dat laatste nog helemaal geen gewonnen zaak. Gereformeerde puriteinen, deel uitmakend van de Dortsche Synode, hebben zelfs nog getracht het orgel uit de kerk te bannen. Muziek bleef lange tijd een ding voor de elite. Later, zo rond 1900, kwamen er signalen uit het burgermanspubliek om zich niet langer te focussen op alleen kerkgezang en kroeghymnes. Prompt ontstonden er harmonieën, fanfares, zangkoren, drumbands en draaiorgels.

Deze doenerij werd in de jaren ‘60 en ‘70 opgeleukt met een nieuwe lichting muzikanten, onderverdeeld in muziekgroepen, bandjes of popformaties. Dit naar gelang de jaargang waarin het jeugdig zooitje muzikaal ongeregeld zich zelf had opgericht. Ik kan natuurlijk zomaar een paar Goudse bandjes noemen, zoals de Cheese Town Jewels, Painting House, Starfighers, We Try, maar juist door anderen niet te noemen doe ik die gasten onrecht. Het was trouwens alleen maar manvolk. Er waren wel meiden bij betrokken natuurlijk, maar die waren meer in functie als groupie. Ook leuk.
De bekendste band uit die periode was toch wel ‘Light’. Opgezet rondom Adrie Vergeer (die iedere Gouwenaar vandaag de dag kent door de draaiorgels Lekkerkerker, Pansfluiter en Violetta) en virtuoos op het hammondorgel. Mede instrumentalisten waren Sjaco van der Speld (drums), Joop Slootjes (bas) en Gerard Steenbergen (gitaar). Light speelde puur eigen nummers, Adrie Vergeer componeerde en Henk van Rookhuijzen nam de teksten voor zijn rekening.

De optredens beperkten zich in eerste instantie tot buurtzaaltjes en jeugdsozen in de Goudse regio. Door het nummer ‘Bible Diary’ werd de aandacht gewekt door Barclay Records. Light mocht meedoen aan een door Barclay georganiseerd concours in de Singer Concertzaal te Laren. Eerste prijs zou zijn het opnemen van een single. Echter van te voren was al bekend dat Galary, een bandje uit Ravenstijn, zou winnen. Daar maakte je geen stennis over. Het mee mogen doen was al een erkenning van je kunnen. Light was echter zoveel beter dan de rest dat de jury de band, ondanks haar tweede plaats, een platencontract verschafte voor het opnemen van een langspeelplaat.
Tijdens het juryberaad zou Melanie (bekend van o.a. Beautiful People) optreden. Dat lukte echter voor geen meter. Nog voor ze één akkoord op haar gitaar kon spelen, lazerde ze van de kruk af. Ze was zo stoned als een garnaal. Met vereende krachten werd ze afgevoerd naar de coulissen.

De langspeelplaat werd uiteindelijk in 1972 opgenomen in de Phonogram Studios. De heren van Barclay wilden een LP in de stijl van het een paar jaar eerder gecomponeerde ‘Bible Diary’. Dit verzoek kon niet worden geweigerd. Dus onder het motto van ‘U betaalt dus wat kunnen we anders’, werd het gedaan. Het resulteerde in de ‘Story of Moses’. Op de landelijke podia werd het muziekepos gebracht als pop-opera. Light ging toeren. Over de Brug Gouda, Poppodium Arena Rotterdam, De Eland in Delft, het Circus Theater Scheveningen, alsmede diverse keren Paradiso, toen al en nog steeds de poptempel van Nederland.
Het was voor de band een hectische tijd. Ondanks het feit dat de muziek een hoogstaand niveau had, vergelijkbaar met top bands als Focus en Emerson Lake Palmer, hief de band zich zelf op. Ieder ging zijns weegs.
De LP is er echter nog en zelfs voor de liefhebber nog verkrijgbaar, weliswaar via allerlei nevelachtige kanalen maar toch. Op het oude ‘vinyl’ wordt via Catawiki nog wel eens een bieding gedaan. Dat kunnen toch weinig bands zeggen.

Adrie Vergeer is nog altijd actief in de muziekwereld. Arrangeert muziek, maakt orgelboeken voor het eigen instrumentarium alsmede in opdracht van derden en restaureert draaiorgels. Hij geeft ook concerten, uiteraard in de buitenlucht.
Maar eens per jaar is er een concert-treffen ‘binnen’, een combat bijna, een strijd der titanen tussen de draaiorgels Lekkerkerker, Pansfluiter en Violetta aan de ene kant en het schitterende Moreau-kerkorgel aan de andere. Klassieke muziek in optima forma in de muziektempel van Gouda, het walhalla voor iedere muziekliefhebber; al door de eeuwen heen nog steeds de St. Jan.