#355
Taal en sport verbinden Said Edrabla
Dit verhaal is geplaatst in de categorie kunst, cultuur & onderwijs, personen & verenigingen.
Alle categorieënIn 1971 ben ik in Gouda komen wonen. Naast mijn werk bij Compaxo ben ik altijd actief geweest als vrijwilliger. Het voelde voor mij heel logisch om mij in te zetten voor de buurt, naast het onderhouden van mijn gezin met vier kinderen.
Ik heb veel activiteiten georganiseerd om Marokkaanse jongeren te helpen met integreren. Ik had het niet verwacht, maar ben er heel trots op dat ik nu ereburger ben en een lintje heb gekregen van de burgemeester.
Hulp bij vinden stageplek
Ik ben begonnen bij stichting Aloun, wat ‘meer kleuren’ betekent. Daar vingen we jongeren op na school en hielpen met huiswerk en ook bij het vinden van een stageplek. Daar hadden veel jongeren hulp bij nodig. Dus samen contacten leggen en de stageplek regelen. Met een Marokkaanse achternaam stuitten ze ook vaak op discriminatie. Via onze bemiddeling konden ze meestal kennismaken. Zo kwam het plaatje van ‘werken – trouwen - kinderen’ dichterbij. Niemand wil immers op straat blijven hangen.
Taal en sport
Als buurtvader in Korte Akkeren, toen vanuit Buurthuis de Speelwinkel, probeerden we de jongeren te bereiken en ouders te ondersteunen. We organiseerden ook sporttoernooitjes.
Daarnaast was ik coach van een voetbalteam met Marokkaanse jongens. Mijn oude werkgever Flamco was onze sponsor. Ik ben nog steeds actief met taallessen bij buurthuis De Walvis en het organiseren van sportactiviteiten. Daarnaast help ik bij kringloopwinkel Bizon.
Op zondagmiddag ga ik zwemmen met een groep vaders en hun kinderen, zodat ze meer watervrij worden. Dit doen we met een groep vrijwilligers. Het is echt dankbaar werk en mooi om te zien dat de kinderen goed leren zwemmen en samen plezier hebben.
Welkom voor vluchtelingen
Nu werk ik alweer vijf jaar bij buurthuis De Walvis als vrijwilliger van Kwadraat, voor de taallessen en als aanspreekpunt. Nu de vluchtelingenboot hier ligt organiseren we extra taallessen en andere activiteiten zoals wandelen en muziek. Door corona is het wat puzzelen, omdat ze niet allemaal tegelijk kunnen komen, maar we ontvangen ze graag. Ze hebben zoveel zorgen en dan is het voor die mensen fijn om te weten dat ze welkom zijn. Ik ben blij dat ik ze kan helpen en ben voorlopig nog niet van plan om te stoppen.
Het is wel belangrijk dat er nieuwe jonge mensen actief worden voor hun buurt. Ik ben nu te oud om een buurtvader te zijn; dat moet de volgende generatie doen. Maar ik zal altijd helpen zolang ik kan.