Stoffige geschiedenis - Goudse lekkernijen Duco, Zainab, Tygo, Chelsey en Yasmine

“Duco, kom proeven!”, roept Zainab.
“Dat ziet er vreemd uit!” “Ja, maar proef nou gewoon.”
“Hmm het is best lekker, heerlijke structuur, zoutig en zacht en het smelt op mijn tong.”
“Hoe zullen we het noemen?”, zegt Duco.
“Kaas!”, roept Zainab.

“Is er misschien een kaasboer die dit wil verkopen? Kom we gaan kijken op de markt”, zegt Zainab.
“Ja, ik zie een boer”, zegt Duco. Op het bordje van de boer staat: ‘Ik verkoop al uw producten.’
Duco en Zainab lopen naar de boer. “Hallo, ik ben Tygo de boer, dat had je vast al gezien.”
“Ik verkoop al jullie producten, alleen als het smaakvol is”, zegt Tygo.

“Wilt u dit proeven?”, vraagt Duco.
“Hmm heerlijk, wat is dit?”, vraagt Tygo.
“Kaas!”, roepen Duco en Zainab.
"Mmm heerlijk, dit wil ik wel verkopen!”

Er was eens een dag aangebroken, toen Yasmine haar vriendin belde en vroeg wat ze konden doen.
Chelseys vriendin zei: “Ik heb een idee! M’n oom werkt in een stroopwafelfabriek, daar kunnen we een kijkje nemen?”
“Ja leuk”, zei Yasmine! Dan kunnen we het geheime ingrediënt van een stroopwafel ontdekken. Een uurtje later klopte Yasmine op Chelseys deur.

“Mag het van je oom?”
“Ja!”
“Waar ligt de fabriek?”
“Gewoon in Gouda!”
“Super! gaan we op de fiets?” vroeg Yasmine.
“Ja hoor!”

Een half uur later stonden ze voor de fabriek. “Wat groot!” zei Yasmine. “Daar staat mijn oom al!”
“Deze kant op zei Chelseys oom. Hier worden de wafels gemaakt.”
“Mag ik er een proeven?” vroeg Yasmine. “Tuurlijk”, zei hij.
“Wat lekker!”

"Hier is de warme stroop, het is nog superheet! En hier gaan ze in de verpakking.”
"Mag ik er eentje pakken?”
“Ja, tuurlijk! Ze zijn nog een beetje warm!”
“Hmmmm … Mag ik wat vragen?”
“Ja hoor!”
“Wat is het geheime ingrediënt?”
“Dat ga ik je niet vertellen, sorry. Kijken jullie nog even rond?”
“Ja hoor”, zei Chelsey.

Chelsey fluisterde in Yasmines oor: “Yasmine, misschien kunnen we erachter komen?”
“Ja”, zei Chelsey. “Zit het in de wafeldeeg?” “Ja”, zei Yasmine, “en misschien in de stroop!”
“Ja!”
“Bloem?”
“Nee, want dat zit niet in de stroop”, zei Chelsey.
“Hier maken ze de stroop!” zei Chelsey.
“Wat is dat potje?” zei Yasmine.
“Doe open! Ah, ik ruik het al: vanillearoma!” schreeuwde Chelsey.
“Niet zo hard!” zei Yasmine. “Snel, verstop het! Daar is mijn oom!”

“Kom, wij gaan naar huis”, zei Yasmine tegen de oom van Chelsey.

“We hebben het!” zei Yasmine tegen Chelsey.
“Nu kunnen we die stroopwafels ook maken! Tegen niemand zeggen hè!”

Chelsey en Yasmine