Spelen in de achtertuin van Croda Ed van Rossum

Als jongetje in de jaren 50/60 speelde ik vaak langs de IJssel op het zogenaamde schietterrein. Ooit heeft het in Gouda gelegerde garnizoen hier geoefend. Ik vermoed dat dit terrein bij veel Gouwenaars niet zo bekend is, maar ik draag het een warm hart toe. Het gebied bevond zich op het huidige buitendijkse land van Croda, van de waterzuivering tot de watertoren. Er liepen zelfs kreekjes door en er stond hoog riet, ideaal voor het bouwen van hutten en schuilplekken. Ook wij hadden hier onze eigen hut. Mijn vrienden en ik waren op dat terrein vrijwel onvindbaar. Onze hut was onze thuisbasis. Soms hadden we de hut nodig als we schuil moesten houden voor andere kinderen. Maar ook wanneer de politie achter ons aan zat omdat we liepen te voetballen of als we thuis moest komen maar geen zin hadden, was dit een ideale plek.

We bewaarden van alles in deze hut. Af en toe vonden we lege hulzen, die als schat werden bewaard. De pret hield op toen er gebouwd ging worden voor Hoek Loos. Al was het bouwterrein ook wel een spannend gebied. We hebben nog lang een hut aan de rand van het water gehad. Die konden we stevig maken met allerlei materiaal dat op de bouwplaats lag. Tot vijf uur was het terrein voor de bouwploeg, daarna voor ons.

Het garnizoen dat op het terrein langs de IJssel oefende, was gestationeerd in de kazerne vanaf 1800 tot 1922. Het lange gebouw staat nog steeds aan de Agnietenstraat in Gouda. Het militaire hospitaal was gehuisvest in het voormalige belastingkantoor aan de Karnemelksloot. Ik heb nog een foto van mijn overgrootvader, Cornelis Massar (1854 - 1924) die als hospitaalsoldaat in de deuropening van het gebouw staat. Het blijven mooie herinneringen aan Gouda en deze tijd.