SOS stadsvernieuwing Paul de Zeeuw

In 1975 kwam ik terug in Gouda omdat we in Rotterdam door de trap zakten vanwege wateroverlast. Toen had ik niet het flauwste vermoeden dat de gemeente enige jaren later van plan was de hele Boelekade vanaf de hoogte op de Karnemelksloot met een bulldozer plat te walsen.

Voor een aantal bewoners was dit het sein om een straatcomité op te richten en de strijd met de gemeente aan te gaan. De Boelekader was geboren. De gemeenteplannen betroffen niet alleen de Boelekade. Ook andere woonwijken (Binnenstad West, Korte Akkeren, Kort Haarlem) dreigden het slachtoffer van de stadsvernieuwingsdrang worden.

De straatcomités verenigden zich in het Stedelijk Overleg Stadsvernieuwing (SOS) dat met subsidie uit het Provinciaal Stadsvernieuwingsfonds het Serviceburo Stadsvernieuwing heeft opgericht met twee deskundigen. Jan Roncken en Gijp Termaat hielpen met hart en ziel de bewoners in hun strijd voor betaalbare en fatsoenlijke woningen. Het Serviceburo werd bestuurd door een artikel 61-commissie met vertegenwoordigers van de straatcomités en de gemeente.

In de boeken over de geschiedenis van Gouda krijgt deze deskundige ondersteuning nauwelijks aandacht, in tegenstelling tot de bewonersgroep De Kritische Stroopwafel. In mijn optiek hield de Kritische Stroopwafel zich vooral bezig met de leefbaarheid van de binnenstad. De rol die SOS en het Serviceburo speelden voor de wijken daarbuiten in de jaren 70-90 van de vorige eeuw mag mijns inziens dan ook wel wat meer worden gewaardeerd.