25 jaar contact Jacqueline Campen

We leerden elkaar vijfentwintig jaar geleden kennen tijdens een zwangerschapscursus van De Vierstroom. Dan lig je eerst wat afwachtend naar die andere negen vrouwen te kijken terwijl je oefeningen doet en informatie krijgt over bevallen. Maar het klikte vrij snel. Voor de meesten was het het eerste kind, we waren ook allemaal wat oudere aanstaande moeders. En we hadden allemaal een rugzakje; een chronische fysieke aandoening of al het een en ander meegemaakt. We stuurden elkaar de geboortekaartjes van onze nieuwe Gouwenaartjes.

Na de geboorte van de kinderen kwamen we een paar jaar regelmatig bij elkaar, eerst met de baby’s en daarna zonder. Er verhuisde iemand, er was een scheiding en langzamerhand werd het groepje kleiner. Er waren ook jaren dat er geen contact was; we komen elkaar weinig zomaar tegen, we wonen deels in verschillende wijken van Gouda: Goverwelle, Bloemendaal, Achterwillens en Noord. Toen de kinderen 10 werden heb ik nog eens geprobeerd om de hele groep bij elkaar te krijgen. Ik vond niet iedereen terug. En sommigen hadden geen behoefte aan contact.

Colinda, Marjan, Yvonne en ik hebben nog steeds contact. We zijn geen beste vriendinnen, maar we hebben voldoende interesse in elkaar om pakweg twee keer per jaar in een Gouds restaurant bij te praten. We zitten steeds in ongeveer dezelfde levensfase. Kinderen in de puberteit en hun verliefdheden. Kinderen die zo langzamerhand opleidingen afmaken en de deur uit gaan. De kinderen zijn nu allemaal 25 jaar en enkelen zijn buiten Gouda gaan wonen. Alle vier zitten we in de fase dat je zonder hen je draai moet zien te vinden. Dan kom je wat meer bij jezelf. Dat is ook weer wennen en niet altijd even makkelijk. Onze gesprekken gaan dan ook steeds minder over die kinderen en meer over onszelf. Tijdens de pandemie hebben we af en toe contact via WhatsApp. Zodra het mag gaan we weer eens bijpraten in een Gouds restaurant.