Joop Korevaar bleef ADO trouw Ton van Wieringen

In 1967 werd Joop door het Haagse ADO gescout. Hij speelde toen in de A-jeugd van Gouda aan de Nieuwe Vaart. Korevaar woonde in de arbeidersbuurt Korte Akkeren op het Uiverplein. “De ene kant van het plein was voor Gouda en de andere kant voor ONA”, weet de in 2001 vijftigjarige zich te herinneren. “Er kwamen veel goede voetballers uit de Korte Akkeren, zoals Dick van Dijk, Piet van Oudenallen, Leen Bezem, Fred de Gruijl, Renke Prevo, Tonny van Leeuwen, Arie Hersche. Elke vrije minuut werd er op straat gevoetbald.”

Tijdens zijn eerste seizoen bij ADO (1967-1968) onder de Oostenrijkse trainer Ernst ‘Kein Geloel’ Happel speelde de benjamin van het elftal als spits tegen onder meer Feijenoord, met Moulijn, Israël en Pieters Graafland. Medespelers waren de van Olympia afkomstige doelman Ton Thie, Aad Mansveld, Harrie Heynen en Theo van der Burch. Ton Thie, die via het Schiedamse Hermes-DVS bij ADO kwam en het Nederlands B-elftal haalde, woonde in 2001 in het West-Afrikaanse Gambia. Jan van Beveren was voor hem een geduchte concurrent.
Omdat Korevaar niet veel goals maakte, verhuisde hij naar de positie van verdedigende middenvelder om tenslotte als rechtsbenige speler op de linksbackplaats terecht te komen. “Mijn eerste contractjaar leverde me negenhonderd gulden op. Ik werkte ’s morgens als boekhouder bij plateelfabriek Zenith. Omdat ik nog geen rijbewijs had, reed ik met Ton Thie mee. Met Ton kon ik lezen en schrijven.”

Veertien seizoenen maakte Korevaar deel uit van ADO en – zoals het later heette – FC Den Haag. Joop speelde 250 wedstrijden voor ADO en 258 voor FC Den Haag. De in een fraai grachtenpand te Schoonhoven wonende Korevaar laat een aantal hoogtepunten de revue passeren. “Vierde in de Eredivisie nadat we als herfstkampioen de winter ingingen. Successen in Nederlandse beker. Deelname aan de Intertotocompetitie, Europa Cup 2 en 3.
Joop vervolgt: ”Tegen Feijenoord speelden we meestal beter dan tegen Ajax. Die club lag ons niet. Het was een prachtige tijd met prima trainers. Behalve Happel maakte ik Boskov, Jezek, en Piet de Visser mee. Ik speelde samen met Dick Advocaat en Aad de Mos. Op een gegeven moment speelden er zelfs vier Gouwenaars in ons elftal: Willem Berckenkamp, Leen Swanenburg, Ton Thie en ik.”

Dat het Haagse betaalde voetbal diep is weggezakt, gaat hem in 2001 aan het hart. “De stad en de trouwe supporters verdienen het om weer een eredivisieclub te hebben. Ik zou daar best mijn schouders onder willen zetten.”
Met Johan Neeskens maakte Joop deel uit van de UEFA-jeugd en van Jong Oranje. Later weigerde hij, als Jehova’s Getuige, het Oranjeshirt te dragen toen hij tot de 22 spelers behoorde voor het WK van 1974.

PSV en NEC toonden belangstelling voor de solide verdediger, die ADO echter trouw bleef. “Ik had het in Den Haag naar mijn zin. Publiciteit hoefde voor mij niet. Ik beschouwde het voetbal als mijn werk. Over mijn geloofsovertuiging werd nooit moeilijk gedaan.” In 1981 werd Korevaar voor betaald voetbal afgekeurd nadat hij tijdens de training een knieband scheurde en te laat geopereerd werd. Ton Thie haakte eerder af met een liesblessure. Korevaar bouwde af bij Gouda in de tweede klasse alvorens met het diploma Oefenmeester 1 Rijswijk, DSVP, VOC, RKAVV, Soccer Boys en Alphen te trainen. Drukke werkzaamheden weerhouden hem er in 2001 van zijn trainingsactiviteiten voort te zetten. Ook de hobby’s skeeleren en schaatsen (in 1985 deed Korevaar mee aan de Elfstedentocht) komen er door in het gedrang. Via de Vereniging van Contractspelers houdt Korevaar binding met de voetballerij. Voor de VVCS adviseert Korevaar spelers bij het maken van een arbeidsovereenkomst. Een groot aantal spelers behoort tot zijn klantenkring zoals Arthur Numan (Glasgow Rangers), Philip Cocu (Barcelona) en Arjan van der Laan (FC Twente).