Joke en Marjon zijn al 61 jaar bevriend Joke Boot-van Eijk en Marjon Hartveld-van Schaik

We spreken met Marjon (67) en Joke (67) af voor hun oude school in Korte Akkeren, die nu de Goudakker heet. In die 61 jaar tijd is het schooltje nauwelijks veranderd. “Zelfs de trap waar we altijd zaten, is er nog”, zegt Joke. “Ik kan het mij nog zo goed herinneren, die eerste dag dat ik je zag.” Marjon kijkt haar vriendin aan. “Nou, dan heb je een beter geheugen dan ik”, zegt ze.

Joke moet lachen. “Je kwam naar mij toe en zei een gedichtje op”, vertelt ze over de ontmoeting. “Op een toren zat een grietje, toen kwam een jager en die schoot haar in het tietje. Ik weet hem niet precies, maar ik dacht: wat is dit voor een meisje dat zo’n gedichtje kent. Dat was voor toen erg ondeugend.” Ook na de basisschool blijven de twee goede vriendinnen. “Hartsvriendinnen noemden we dat toen”, vertelt Marjon. “Volgens mij heet dat tegenwoordig BFF”. Marjon moet lachen om die term. “Vreselijk.” Na de basisschool gingen Joke en Marjon naar twee verschillende middelbare scholen. “We zagen elkaar altijd in het weekend en logeerden tijdens de vakanties bij elkaar.” Het toeval wil dat de mannen van Joke en Marjon ook vrienden van elkaar waren. “Hierdoor kregen we een hechte vriendengroep”, vertelt Joke. “Toen we gezamenlijk honderd jaar werden, hebben we dit groots gevierd. Ook alle vakanties samen waren altijd top. De kinderen zijn bevriend geraakt en alle weekenden waren we met zijn achten. De kinderen aan de patat en wij aan de wijn.”

“We grapten zelfs dat we later samen naar het bejaardenhuis zouden gaan. Dan gaan we klaverjassen”, vertelt Marjon. “Helaas overleed mijn man heel jong. Ik heb toen veel steun aan Joke gehad, ze was er altijd voor mij. Daar ben ik haar heel dankbaar voor.” “We hebben een gedeeld verleden en dat maakt onze band zo sterk”, vertelt Marjon. “Eerste vriendjes, trouwen, kinderen. Alle fases van het leven hebben we met elkaar meegemaakt. Zij is de enige die mij nog kent van vroeger.”

Het geheim van de vriendschap van Joke en Marjon? “Onze band is zo sterk omdat we veel krediet bij elkaar hebben opgebouwd, je kunt het bijna niet meer fout doen”, vertelt Joke. “Ook moet je elkaar accepteren zoals de ander is en niet verwachten dat iemand hetzelfde is als jij.” Marjon vult aan: “Je moet investeren in elkaar. En niet denken van: als jij niet belt, bel ik jou ook niet.”
Joke en Marjon zijn nu allebei met pensioen en zien elkaar nog steeds elke week. “We gaan vaak samen naar de Schouwburg of bioscoop en houden allebei van dansen. Als we straks 70 jaar zijn, dansen we nog!” vertelt Joke.