#157

Ik wil weer van betekenis zijn Evelien Verhoef

Evelien Coronaverhalen gemeente Gouda

Dit verhaal is geplaatst in de categorie personen & verenigingen, zorg, welzijn & religie.

Alle categorieën

“Ik geef als vrijwilliger handmassages aan dementerende bewoners van de Prinsenhof. Dat doen we als een bewoner bijvoorbeeld onrustig is of wat extra aandacht kan gebruiken."

"We maken er echt een genietmomentje van met zachte muziek, een lekkere geur en fijne olie. Je ziet de mensen dan ontspannen, het stelt ze gerust en het is een heel waardevol 1 op 1 contact. Maar nu tijdens de coronacrisis kunnen we niet meer langskomen. En dat is een groot gemis, zowel voor de bewoners als de zorgverleners. Een hand vasthouden is essentieel voor dementerende mensen. Dat dat nu niet kan, raakt me echt.”

Alles door laten draaien

“De coronacrisis is extra zwaar voor het verzorgend personeel. Zij hebben heel erg hun best gedaan om elke keer weer creatief te zijn en te bedenken wat nog wel kan aan activiteiten. Met vaak alleen nog de huiskamer tot hun beschikking. Ik heb respect voor hoe ze alles door hebben laten draaien. En dat allemaal zonder de hulp van vrijwilligers. Sowieso is het aantal vrijwilligers afgenomen, omdat veel van hen wat ouder zijn en ook voor zichzelf het risico niet aandurven. Het is dus echt roeien met de riemen die ze hebben.”

Niet stoppen

“In november en begin december konden we als vrijwilligers weer even komen. We hoorden meteen van het personeel ‘Wat fijn dat jullie er weer zijn! Het geeft zoveel meer rust in de groep’. De bewoners waren ook weer heel dankbaar. Een mevrouw slaakte met een zucht ‘o wat lekker, niet stoppen hoor!’ De ontspannen sfeer die we creëren werkt ook positief door voor het zorgpersoneel: ‘Ik zou zelf ook wel willen’, horen we soms. Ik hoop dat ik de bewoners zo snel mogelijk weer met de massages gerust kan stellen en hen letterlijk weer de hand kan toereiken."


Dit verhaal maakt deel uit van de gemeentelijke coronacampagne ‘Gouda, geef elkaar de ruimte’ waarin Gouwenaars hun persoonlijke verhalen vertellen, en hun zorgen maar ook hoopvolle lichtpuntjes delen.