Ik mis mijn sociale contacten Leny Kalmeijer

“Ik doe rustig aan en hou altijd goed afstand. Ik ben nu toch op een leeftijd dat je voorzichtig wordt. Gelukkig kan ik nog wel overal naar toe, naar mijn kinderen, kleinkinderen, boodschappen doen. Alles wel met 1,5 meter afstand natuurlijk. Maar ik mis mijn vrijwilligerswerk, samen koffiedrinken in de Oostpoort en de verjaardagen met mijn broers en zussen.”

“Tijdens de eerste coronagolf hadden we mazzel met het mooie weer. Ik heb een fijne tuin en we konden daar toen lekker met elkaar zitten en toch voldoende afstand houden. Daarnaast heb ik 2 stoeltjes en een tafeltje in mijn voortuin staan, op 1,5 meter. Als ik daar zat, kwam er regelmatig iemand langs die dan op de andere stoel ging zitten. Dat was heel fijn.”

“Met een groepje van 8 ‘meiden’ zijn we vrijwilliger bij zorgcentrum de Irishof. We zagen elkaar altijd eens in de 3 weken met de hele groep. Dat kan nu niet meer en ik mis die gezelligheid enorm. Ook gingen we altijd met een groepje koffiedrinken in de Oostpoort. Ook dat kan helaas niet meer. In het zorgcentrum zelf was er 1 vrouw met wie ik altijd handwerkte, haar heb ik tijdens de eerste coronagolf elke week gebeld. Inmiddels zijn de activiteiten gelukkig weer beperkt opgestart, maar wel met strikte regels.”

“Ik wil dat alles weer helemaal gewoon wordt, dat we geen afstand meer hoeven houden. En dat we weer de verjaardagen van mijn zwagers en (schoon)zussen gezamenlijk kunnen vieren. We hebben het altijd zo gezellig met elkaar! Dit jaar hebben we helaas nog geen enkele verjaardag gevierd. Maar ook met hen bel ik zoveel mogelijk om contact te houden.”

“Als ik kijk naar mijn kleinkinderen, dan vind ik deze periode vooral voor hen het vervelendst. Zij staan in de bloei van hun leven. Die jongelui willen zo graag samen zijn en met elkaar en dingen ondernemen. Ik zeg altijd ‘Kijken jullie wel goed uit? Houden jullie genoeg afstand?’ Maar ja, op het end kruipen ze toch weer dicht bij elkaar …”

“Nu het weer slechter wordt, ben ik vooral veel thuis. Kaarten maken, puzzels leggen, spelletjes op de laptop. Af en toe komt een kind of kleinkind langs en ik bel met mijn vriendinnen. Vervelen doe ik mij niet hoor! En ik wil iedereen aanraden vooral afleiding te zoeken, een hobby te gaan doen. Probeer positief te blijven. Als we ons allemaal goed aan de regels houden, zou het ook snel weer goed moeten komen.”