#333
Hoge Gouwe 31: van weeshuis tot woonhuis Gert Jan Jansen
Dit verhaal is geplaatst in de categorie bedrijvigheid, gebouwen & bezienswaardigheden.
Alle categorieënWie over de Hoge Gouwe fietst is het vast wel eens opgevallen. Tussen de Peperstraat en de Keizerstraat heeft één pand een klein voortuintje achter een hek. Het heeft een typische gevel, door deskundigen omschreven als een ‘bakstenen tuitgevel in de stijl van de neorenaissance’.
Veel Gouwenaars kennen het pand als de Mariakleuterschool. Aan de gevel zit een steen met het opschrift ‘Anno 1884’. Helaas klopt dat niet.
Hoge Gouwe 31 is tegenwoordig een woonhuis, maar het wordt in januari 1894 geopend als rooms-katholiek weeshuis. De bekende Goudse architect C.P.W. Dessing tekent ervoor, in opdracht van het bestuur van de Sint-Josephparochie, dat tussen 1902 en 1904 ook de Gouwekerk laat bouwen. Voor het weeshuis is een eeuwenoud pand afgebroken, dat bekend stond als het Vlaamsch Linnenhuis.
Krengen van barmhartigheid
Het weeshuis loopt door tot ver achter de Peperstraat. In de periode van 1894 tot 1929 wonen hier in totaal 69 kinderen, verzorgd door Duitse nonnen. Een van de wezen noemt hen ‘Zusters van liefde, maar krengen van barmhartigheid’. Dan gaat het weeshuis op in het nieuw gebouwde Sint-Jozefpaviljoen aan de Graaf Florisweg.
In 1931 komt er een rooms-katholieke bewaarschool op Hoge Gouwe 31. Het bestuur van de R.K. Inrichting van Liefdadigheid laat het ingrijpend verbouwen.
De naam Mariakleuterschool wordt vanaf 1952 gebruikt. In de jaren zestig neemt het leerlingenaantal in de binnenstad gestaag af. Waren het er ooit 300, na 1970 kan nog maar één klas gevuld worden, die in 1973 intrekt bij de Aloysiusschool.
Van naaischool naar woonhuis
In de jaren zeventig maken meerdere instellingen gebruik van het pand. Naast een naaischool heeft De Rank erin gezeten, een christelijke school voor speciaal onderwijs. Ook de Driestar huurt het gebouw enkele jaren. In 1977 wordt het verkocht aan het Intergemeentelijk samenwerkingsorgaan Midden-Holland, dat later ook het buurpand op nummer 33 aankoopt.
Die periode duurt tot 1995, wanneer de kantoren - samen met de GGD Midden-Holland - verhuizen naar het nieuwe Midden-Holland huis aan de Thorbeckelaan. Hoge Gouwe 31 en 33 worden samen verkocht aan assurantieadviseur Kik van Vliet. Hij laat het bouwblok verbouwen en splitst het juridisch in zes wooneenheden, waarvan er vier de Peperstraat als postadres krijgen: 16B, 16C, 16D en 16E.
De heer Van Vliet is al geen eigenaar meer, wanneer de gemeente Hoge Gouwe 31 en Peperstraat 16E in 1997 aanwijst als gemeentelijk monument.
De verhalen van DieGoude zijn eerder gepubliceerd in Weekblad deGouda.