Het Sint Jozefpaviljoen door de jaren heen Coby de Koning – van der Voort

Na 32 jaar in Moordrecht gewoond te hebben, ben ik nu woonachtig in Gouda. Door mijn vrijwilligerswerk bij Zorgpartners en het Groene Hart Ziekenhuis (GHZ) kende ik Gouda al. Het oude Sint Jozefpaviljoen heeft een bijzondere plek in mijn hart. Eerst was het een rooms-katholiek ziekenhuis, nu is het een woonzorglocatie. Mijn vaders heeroom Wim van der Voort is rector van het ziekenhuis geweest. Hij is in de oorlog bij het bombardement door de Engelsen in 1944 dodelijk getroffen, samen met een aantal zusters. Zij liggen begraven op het rooms-katholieke kerkhof, heeroom achter de kapel in het priestergraf.

Op zekere dag was ik aan het werk op de afdeling neurologie en daar lag een oude, zieke dame. Ik kwam bij haar voor een praatje en een luisterend oor. Zij vroeg of ik het Sint Jozefpaviljoen kende. "Ja", zei ik en ik vertelde haar over heeroom Wim van der Voort. Mevrouw sprong blij op in haar bed: "Ben jij een nichtje van Wim van der Voort?" Ze kon het niet geloven, wat een toeval! Ze vertelde dat de Duitsers het paviljoen in de oorlog hadden gevorderd, waardoor de rector een half jaar bij haar familie inwoonde in de boerderij naast het paviljoen. Op een dag ging hij tussen de middag nog even terug om zijn vergeten jas op te halen. Hij kwam niet meer terug. Na de oorlog kwam een aardige jonge man de spullen van de rector ophalen. De bewoners van de boerderij mochten van hem allemaal iets uitzoeken als aandenken. Wat bleek? Die aardige jonge man was mijn pa!

Vanuit mijn huidige huis heb ik zicht op zowel het Sint Jozefpaviljoen, het Groene Hart Ziekenhuis en het Huis van de Stad, waar manlief het naar zijn zin heeft in de Goudse politiek.

Onze drie kinderen zijn geboren in het paviljoen en volgden de middelbare school aan het Antoniuscollege. Op die school zet onze kleinzoon nu zijn eerste stappen.