Het huis van de boeken Miranda van Elswijk

“Ik heb een kast gekocht, dus we moeten verhuizen!” Met dat bericht kwam Ramon thuis. Hij was naar de antiekzaak van zijn oom Jacob geweest, waar in een hoek al jaren een kabinet stof stond te verzamelen. Een prachtige kast uit drie delen met laden, bewerkte deuren en geheime vakjes. Waar Ramon even geen rekening mee had gehouden, was dat deze nooit zou passen in onze bovenwoning in Rotterdam Kralingen. We moesten dus op zoek naar een ander huis waar onze nieuwe aanwinst wél in zou passen. We speurden Funda af naar een kluspand ergens in het centrum van een historische stad, zoals Rotterdam, Delft of Utrecht.

Op een gegeven moment kwamen we online een pand tegen waar slechts wat vage foto’s van beschikbaar waren. Het leek wel een bar, met nog twee verdiepingen erboven. Nieuwsgierig als we waren togen we naar de Spieringstraat in Gouda. We zagen een bijzonder pand dat dienst had gedaan als onder andere koetshuis, gymnastieklokaal en consultatiebureau. De eigenaar, de gemeente Gouda, had er uiteindelijk een bar in laten maken om de ruimte te kunnen verhuren. Aangezien dat nu niet bepaald een kerntaak is van zo’n organisatie, kwam het pand te koop te staan. Wij waren meteen verkocht en brachten nog tijdens de rondleiding door de makelaar een bod uit. In december 2005 kregen we de sleutels en konden we beginnen met klussen. Of eigenlijk vooral slopen. Achter een gipsplaat ontdekten we een deurtje uit de achttiende eeuw met de oorspronkelijke groene verf er nog op, vonden onder het laminaat een planken vloer die met een nieuwe laklaag nog jaren mee zou kunnen en sloopten plafonds zodat de oude balken weer zichtbaar werden. Tussen de bedrijven door ontdekten we de stad: we waren - net als Beatrix - bij de 50e editie van Gouda bij Kaarslicht, kregen een rondleiding door de fabriek van onze buurman Punselie, verdwaalden binnen een paar minuten toen we aan de hand van een boekje van de VVV een stadswandeling deden en leerden vooral heel veel betrokken en warme mensen kennen.

Inmiddels wonen we vijftien jaar in de Spieringstraat en is onze bar gebruikt voor onder meer familiefeesten, vergaderingen, netwerkbijeenkomsten, lezingen, concerten, wijnproeverijen en speeddates. Onze kinderen hebben al bedacht dat zij in het huis blijven wonen en dat wij over een tijdje maar een ander onderkomen voor onszelf en ons kabinet moeten zoeken. We krijgen regelmatig opmerkingen over ons huis en al het werk dat we erin gestopt hebben, maar het mooiste compliment kregen we van een vierjarig meisje dat in haar prinsessenjurk langs kwam dwarrelen en een sprookjesboek uit de straatbieb bij ons voor de deur viste. Ademloos zei ze: “Dit lijkt wel … het huis van de boeken!” Dat is nog eens een eretitel!