#158
Het geluid van Gouda Renate Visser
Dit verhaal is geplaatst in de categorie kunst, cultuur & onderwijs.
Alle categorieënIn de wijk Oosterwei ben ik geboren. Halverwege mijn jeugd zijn we verhuisd naar Goverwelle. Die wijk grenst aan een prachtig natuurgebied met bomen, slootjes en weilanden ...
En een paar kilometer daarvandaan hebben we een historische binnenstad. Daar woon ik nu inmiddels. Ik heb een paar jaar elders gewoond maar ik had heimwee. Ik miste daar dat ik op straat altijd wel bekenden tegenkom. Als je hier op straat loopt groeten mensen elkaar. Dat is het dorpse karakter van de stad Gouda.
Het carillon als ringtone
Ik ken deze stad al mijn hele leven, ik ben hier niet anoniem, wat ik in die andere plaats wel was. Ik miste daar ook het geluid van het carillon van het stadhuis. Ik woon nu in een monumentaal pand. Daar hoor ik het carillon spelen als ik aan mijn ontbijt zit. Als ik alleen al dat geluid hoor, voel ik me thuis. Je kunt het zelfs als ringtone op je mobiel zetten.
De dorpse stad
Bij die Goudse geluiden horen voor mij ook de meeuwen, die zaterdagochtend bij de opbouw van de markt circuleren in de lucht. Ik hoor de marktkooplui roepen dat de druiven in de aanbieding zijn. En als de markt is afgelopen hoor je de meeuwen weer, op zoek naar gevallen lekkernijen en andere resten. Ik vind het een geweldig geluid. Ik hoor de klokken van de kerktorens, van de Sint-Janskerk en de vrouwentoren. Op het half uur hoor je één slag en op het hele uur hoor je het aantal slagen van hoe laat het is. Je hoort midden in de stad ook de vogels zingen, in de straten rond de markt. Voor mij nog een reden om de stad ook dorps te noemen. De drukte en de stilte gaan er hand in hand. Ik zou beide voor geen goud willen missen.