Goudsche steegjes Nelly

Voor de jaarlijkse familiedag maakte ik een wandelroute door de stad Gouda. Al wandelend kwam ik veel steegjes tegen. Ook tijdens het boodschappen doen in de stad viel het mij op hoeveel steegjes er zijn.
Ik dacht: hoeveel steegjes heeft Gouda eigenlijk? De eerste blik op het internet leverde twaalf steegjes op. Zo weinig?! Met de plattegrond van de stad erbij noteerde ik alle steegjes: vijfendertig in totaal. Dat leek er meer op! En, zou de VVV een steegjesroute op voorraad hebben? Nee, dus. Daarmee stond mijn besluit vast: ik maak zelf een steegjesroute. Zo gezegd, zo gedaan. De kaart van Gouda er weer bij, een groot vel papier en aan de slag. Steeds beginnend bij het stadhuis op de Markt stelde ik de routes samen, die met een grote boog weer terugkwamen op de Markt. Die routes heb ik met familieleden een paar keer gelopen. Wat in de praktijk niet helemaal klopte in de route, heb ik later gewoon aangepast. Ik was en ben er zelf enthousiast over en vertel erover!

De informatie over de steegjes haalde ik van internet. Het was niet uitgebreid, maar genoeg om familie en kennissen een indruk te geven van de stad Gouda. De mensen waren verbaasd dat dit allemaal bestaat in onze stad. Nooit geweten. We komen hier nooit. Zo smal. Maar wel leuk! Mijn leukste steegje is de Looierspoort met z’n tekening van de looiers. Het smalste steegje – Oude Halletje – is natuurlijk ook leuk. De VVV heb ik later ook mijn aantekeningen over mijn steegjesroute laten zien. Ze waren daar ook heel blij mee. Veel later zag ik dat er een hofjes- en steegjeswandeling aangeboden werd. Tja …

Op een keer liep ik met een vriendin van de Heemtuin, haar man en haar broer een korte stadswandeling om iets van de stad te laten zien. De Friezen wisten niets van de Sint-Janskerk of de Goudse Glazen. De bedoeling was een wandeling van een uurtje. Het werd een wandeling van ruim vier uurtjes. Leen – de broer van mijn vriendin – bleef maar vragen stellen over de stad en haar geschiedenis. En ik bleef maar vertellen. De enige onderbreking was de kleine lunch bij het Mallegat.

Later hebben we nog met z’n tweetjes de steegjesroute gelopen. Nu met alle aandacht voor de details in de steegjes … en voor elkaar. Dit jaar zijn we getrouwd. Het verhaal van de steegjesroute heeft geleid tot een mooi fotoboek over mijn steegjesroute. Het boek is ons bij ons trouwen door onze buren aangeboden.