#702
Een rol voor én achter de schermen Henk van Vulpen
Dit verhaal is geplaatst in de categorie personen & verenigingen.
Alle categorieënRuim 30 jaar geleden ben ik naar Gouda verhuisd. Kort daarna heb ik
een oude hobby opgepakt, theater. Ik zat eerst enkele jaren op
theatercursus bij de Werkschuit aan de Bloemendaalseweg. Toen dat stopte
heb ik met enkele andere cursisten, waaronder Astrid Sibbes, een
bestaande theaterstichting overgenomen en organiseerden we zelf
producties.
Dat hielden we een tijdje vol, maar op enig moment zakte dat in en raakten we elkaar uit het oog. Jaren later spoorde Astrid me op en vroeg me mee te doen met Goudsch Getij. Dit stuk werd gemaakt in het kader van het 25-jarig bestaan in 2015 van de Museumhaven en zou daar in dat jaar ook worden opgevoerd. Het schetste een beeld van de betekenis van de scheepvaart voor de stad Gouda door de eeuwen heen.
Onverwachts de hoofdrol
Astrid bracht me in contact met theatermaker en regisseur Peter Meijer. Ik deed auditie en kreeg meteen een hoofdrol aangeboden. Daar schrok ik even van, want ik was eigenlijk gekomen voor een bijrolletje en moest daar dus wel even over nadenken. Ik heb het gedaan en daar heb ik zeker geen spijt van gekregen. Ik speelde in elke scene en moest me voor elke scene omkleden om een andere schipper (de achterkleinzoon van de vorige) op een andere boot in een volgende eeuw voor te stellen. De ene keer ging het de schipper goed, de andere keer niet.
Goudsch Getij; saamhorigheid en trots
Behalve voor de schermen heb ik ook een rol achter de schermen mogen
spelen door mee te werken aan de organisatie van de hele productie. Het
plan werd namelijk in 2015 afgeblazen omdat we de financiering niet rond
kregen. Het is uiteindelijk pas opgevoerd in 2016. Dit werd mogelijk
doordat we kosten wisten te besparen. Ik weet nog goed dat ik samen met
Peter Meijer door de Museumhaven liep en dat ik opeens een ingeving
kreeg en zei: “als we het nou overdag spelen, dan hebben we geen licht
nodig!” Dat leidde vervolgens tot de gezamenlijke gedachte: “als we nou
alle voorstellingen in één weekend doen in plaats van verdeeld over twee
weekenden, want overdag kun je het stuk twee keer per dag spelen! Dat
scheelt ook in de huur van tribune en geluid”.
Zo was in een klap de begroting rond en konden we Goudsch Getij spelen. Het werd een fantastisch weekend. Iedereen was helemaal op aan het eind, maar er heerste ook een geweldig gevoel van saamhorigheid en trots.