Een leven samen Chris de Zeeuw

Els Scholten bezoekt Chris de Zeeuw in Gouwestaete en noteert zijn verhaal. An is overal aanwezig. Ze is in juli 2017 overleden maar Chris voelt haar nog steeds om zich heen.

Chris is bijna 88 jaar en An zou ook ongeveer zo oud zijn geweest. Als je elkaar vanaf je 16e jaar kent, is het geen wonder dat je elkaar nooit meer vergeet. Hij ging op zijn 16e jaar met An schaatsen op de boerenslootjes in de polder achter de Burgemeester Martenssingel, waar Chris woonde en de Krugerlaan, waar An woonde. Toen An onder een bruggetje door schaatste viel ze en Chris ving haar op. Daarna heeft hij haar nooit meer losgelaten.

Als Chris van de avondschool kwam, ging hij langs haar huis. Hij hoestte even en An kwam naar buiten. Na een knuffel ging hij naar huis. Samen zaten ze op dansles bij Chris van de Heuvel. Ze mochten ook samen naar de kerk. Van jongs af aan hielp An op de pastorie. Aanvankelijk hoorden ze bij de Kleiwegkerk. Toen die gesloopt werd, gingen ze naar de Onze lieve Vrouwekerk aan de Krugerlaan die nu helaas verkocht is.

An en Chris wilden op zaterdag voor kerst in 1958 trouwen. Tien dagen voor het huwelijk werd hij gebeld dat het huwelijk niet door kon gaan. De vakbond had trouwambtenaren verboden op zaterdag te werken. Alles moest veranderd worden. Uiteindelijk is het burgerlijk huwelijk de woensdag voor kerst voltrokken en het kerkelijk huwelijk op de zaterdag daarna.

Ze begonnen in 1958 samen in een flatje aan de Dunantsingel 170, boven bakker Kranendonk. Toen er kinderen kwamen, werd de driekamerflat te klein en ingeruild voor een vijfkamerflat op nummer 10. Ze kregen twee zonen, twee dochters en vijf kleinkinderen. Chris was leraar, onder andere 10 jaar aan de Sint Jansschool. Ook gaf hij les aan moeilijk opvoedbare meisjes in Montfoort. Hij sloot zijn carrière af als Inspecteur Speciaal Onderwijs.

De laatste jaren woonde hij samen met An aan de Fluwelensingel 71. Zijn moeder had die woningen, naar ontwerp van Nederhorst, nog zien bouwen. Daar hebben ze een goede tijd gehad, ook toen An ziek werd. An werd begraven vanuit de Onze lieve Vrouwekerk. De kerk was tijdens de uitvaart voller, dan tijdens de eucharistieviering op zondag. Een teken voor Chris, dat An zeer geliefd was. Dat geeft hem troost. Nu woont Chris al weer 5 jaar in Gouwestaete. Hij heeft daar zijn plekje gevonden en An blijft altijd bij hem.