Mijn kleine bijdrage Astrid Sibbes

Ik ben in Gouda geboren. Mijn wieg stond aan de Turfmarkt, waar mijn ouders met mijn zus en mij op een kamer woonden. Twaalf jaar na de bevrijding heerste er nog steeds enorme woningnood. Toen ik twee jaar was verhuisden we naar een ‘echt’ huis, een flat in Gouda-Noord. We zagen Oosterwei verrijzen, het ‘Jozefziekenhuis’ gebouwd worden en Gouda Bloemendaal ontstaan. Wij verhuisden naar de wijk waar je alle ontdekkingsreizigers tegenkomt.
Mijn ouders zijn ook in Gouda geboren, net als mijn grootouders aan vaders kant, en diens ouders en grootouders. Mijn voorouders waren pottenbakkers en pijpmakers. Ik heb velen van hen teruggevonden in de archieven, want generaties terug woonden ze in al Gouda. Met hun ambacht droegen ze bij aan de geschiedenis van de stad.

Toen ik twintig was ‘emigreerde’ ik voor een paar jaar naar Den Haag, omdat het voor mijn opleiding aan de Kunstacademie toch wel handiger was om daar te wonen. Na het beëindigen van de opleiding kwam ik weer terug in Gouda, en vond een huis aan de Oosthaven. Dat was thuiskomen. Fietsend van het station naar huis, met het carillon in de oren en de ‘kaarsenfabriek’ in de neus, werd ik overmand door het gevoel ‘fijn, thuis.’

Nu woon ik al jaren in Goverwelle, omdat dit gewoon praktischer is. Maar eigenlijk is het een beetje te ver bij het ‘echte Gouda’ vandaan. De cursus Goudologie bracht me toch weer een beetje dichterbij.
Een paar jaar geleden mocht ik de Burgemeestersportrettengalerij in het stadhuis aanvullen met het portret van Milo Schoenmaker. Ik ben er trots op dat ik, net als mijn voorouders, een heel klein beetje mocht bijdragen aan de geschiedenis van onze stad.

Ik ben er trots op in Gouda geboren te zijn. Gouda zit bij mij in iedere vezel.