Echt een Goudse! Margaret Gramberg

In de zomer van 1976 streken we neer in Gouda; voor ons de ideale plek om te gaan wonen. Dicht bij werk, familie en vrienden, en zowel een station als snelweg in de buurt. Onze beide dochters van bijna 4 en 6 voelden zich meteen thuis in ons huis in de wijk Bloemendaal. Zelf had ik me nog nooit ergens thuis gevoeld. Ik was 30 en had in verschillende landen en plaatsen gewoond, als laatste op Curaçao. Ik durfde me eigenlijk niet te hechten aan een huis of plek.

De meisjes gingen naar school en kregen er een zusje bij. Ikzelf deed allerlei vrijwilligerswerk op onder andere hun school: van leesmoeder tot voorzitster van de or. En toen ze een paar jaar later lid werden van GZC werd ik daar actief, onder andere als zwemofficial en, wat later, waterpolo-official. Ik groeide met de meisjes mee en leerde zo steeds meer Gouwenaars kennen, zeker toen ik in het bestuur van GZC kwam. Dat werd een heel drukke tijd, want ik was ook bestuurslid in het jaar dat GZC 100 jaar bestond! En de meisjes werden met het aspirantenteam ook nog kampioen van Nederland. Door de vele officiële bijeenkomsten leerde ik nog meer mensen kennen. Dat was een supergezellige periode!

Inmiddels was ik ook weer parttime gaan werken als docent Engels. Ik gaf les aan het Gouwe College, het Crabeth College en later het ID-College. In de avonduren gaf ik les aan volwassenen aan de Volksuniversiteit. Voor deze VU verzorgde ik ook vele reizen naar Groot Brittannië, en lezingen in de bibliotheek.

Nu 45 jaar later lopend door de Goudse stad kom ik vele oud-leerlingen en bekenden tegen. Gezellig om een praatje te maken en herinneringen op te halen! Tja, toen we hier kwamen wonen had ik nooit gedacht dat ik het hier zo naar mijn zin zou hebben en me zou hechten aan een stad. Gouda is een geweldige stad om te wonen en werken. Zo bezocht ik, inmiddels trotse oma, van de zomer met mijn kleindochter en kleinzoon de Gouda Cheese Experience en de natuurspeeltuin in de Goudse Hout. Ze genoten!