#106

Dushi Cor IJsselstein

“Dushi is zo geweldig: toen ik totaal ontredderd binnenstapte in buurthuis De Walvis is ze uit zichzelf naar me toe gekomen en heeft met me zitten huilen en lachen.”

Als Cor IJsselstein het heeft over ‘Dushi’ bedoelt hij Marian Eisden. Zij kookt als vrijwilliger twee keer per week in het buurthuis in ‘zijn’ wijk Korte Akkeren. Haar roti is er een begrip. “Volgens mij heeft ze zichzelf beloofd om mij te helpen. Ik begrijp niet waar ze de energie vandaan haalt.”

Cor liep Marian letterlijk tegen het lijf, toen hij voor het eerst binnenstapte in buurthuis De Walvis, op zoek naar hulp. Dushi vertelt: “Cor zat helemaal in een dippie nadat de relatie met zijn vriendin op de klippen was gelopen. Ik zei: je moet weer verder, je kunt er niet bij blijven zitten. Kom binnen, je kan hier spelletjes spelen, eten, koffiedrinken.” Inmiddels gaat het veel beter met Cor en helpt hij Dushi regelmatig in de keuken.

Corona

Door de coronamaatregelen is buurthuis De Walvis momenteel gesloten. Een groot gemis voor de wijk, weet buurtmoeder Dushi. “In deze wijk wonen veel mensen die alleen zijn en die proberen te overleven. Oudere mensen, maar ook jongeren. Ik kook nog steeds voor ze en ze kunnen het eten nu bij mij ophalen. Maar het buurthuis geeft ze een reden om even het huis uit te gaan, even frisse lucht in te ademen, even onder de mensen te zijn. Dat missen ze nu.”

Kerstdiner

Elk jaar met kerst organiseert Dushi in het buurthuis een kerstdiner voor 60 wijkbewoners. “We koken als in een restaurant: voor maar € 5,- dineren ze met een uitgebreid menu.” Dushi zit vol ideeën om er ook dit jaar – ondanks de coronamaatregelen – een succes van te maken. “We denken aan een kerstdiner to go, zodat mensen hun diner kunnen afhalen. Buiten willen we marktkraampjes neerzetten met glühwein en hapjes. Zo is iedereen toch even bij elkaar. Ik moet nog wel wat mensen vinden die me daaraan kunnen helpen.”

Als het aan Dushi ligt, blijft het niet bij Korte Akkeren. “Zou het niet fantastisch zijn als dit in alle wijken van Gouda zou gebeuren? Dat kan ik niet alleen natuurlijk, dan hebben we veel meer koks nodig.”

Dit verhaal maakt deel uit van de gemeentelijke coronacampagne ‘Gouda, geef elkaar de ruimte’ waarin Gouwenaars hun persoonlijke verhalen vertellen, en hun zorgen maar ook hoopvolle lichtpuntjes delen.