Diamanten echtparen (2) echtpaar Rietveld – Mobech, echtpaar Knibbe – Van Waardhuizen, echtpaar Ten Cate – De Ruijter

“Ik kampeerde met vrienden in Valkenburg en zij was daar met haar moeder. Tijdens een uitstapje zaten we bij elkaar in de bus. Zij was 19, ik 17, maar moest me natuurlijk ouder voordoen, anders had ze me nooit zien staan. Die eerste tijd mochten we elkaar maar weinig zien. Ik zat nog op de Kweekschool en mijn vader was bang dat een vriendinnetje me te veel van mijn studie zou afleiden. We schreven elkaar dus lange brieven, en elke drie weken mocht ik haar even zien. Zo ging dat toen.”

“Ik ben mijn broer nog steeds dankbaar dat hij destijds zijn vriendinnetje mee naar huis nam. Na een half jaar maakte hij de verkering uit, maar omdat we allemaal in dezelfde vriendengroep zaten, bleven we elkaar zien. Na een tijdje kregen wij verkering. Dat vond mijn broer in het begin wel een beetje gek, maar hij is intussen wel gewend aan het idee. ”

“Ik ken hem al sinds ik vijftien was, want hij was de vriend van mijn broer. Hij kwam bijna iedere avond bij ons thuis in Bandoeng. Voor mijn broer dacht ik, of omdat hij mijn oudere zus leuk vond. Toen duidelijk werd dat hij een oogje op mij had zei mijn vader dat hij maar moest wachten tot ik achttien was! Maar we zagen elkaar vaak genoeg, als we met broers en zussen en vrienden gingen fietsen of zwemmen. Omstreeks 1957 zijn we naar Nederland gekomen, en hier zijn we getrouwd. Als echte Indische wilde ik graag orchideeën in mijn trouwboeket, dat is nu eenmaal ‘onze’ bloem. Die waren destijds niet makkelijk te vinden, maar ik heb ze van hem gekregen, ook al waren ze ontzettend duur.”