De toekomst van de Goudse binnenstad (deel 1) Donald Pagrach

Zal de binnenstad straks nog net zo groot zijn als nu, of zijn er een paar winkelstraten bij gekomen? Misschien zijn er wel minder winkels en zijn er juist meer mensen in de binnenstad gaan wonen? Zijn de bewoners dan boven de winkels komen wonen of zijn winkels omgebouwd tot woonhuizen?

Misschien is de online verkoop wel ingestort omdat mensen gewoon weer contact met een winkelier willen hebben, een praatje willen maken en adviezen kunnen krijgen over hun aanschaf. Wat dacht je van een hardrockcafé? Of een Bijenkorf? Dan hebben we weer veel meer winkels en dus ook winkelstraten nodig. De Turfmarkt misschien? Wie weet de Lage Gouwe of de Hoge Gouwe?
Om de verkoop in de binnenstad te stimuleren (ofwel de online verkoop te bestrijden) hebben zeventig procent van de bedrijven en organisaties in de wijde omgeving van Gouda dan misschien wel besloten een bonussysteem in de vorm van cadeaukaarten in het leven te roepen. Elk kwartaal geeft het bedrijf of organisatie cadeaukaarten aan de werknemers. De hoogte van het bedrag op de cadeaukaart wordt bepaald door het resultaat – financieel of niet-financieel – dat in het afgelopen kwartaal bereikt is. De werknemers kunnen deze kaarten verzilveren in de winkels in de binnenstad. Per kwartaal wordt er dan zo’n tweeëneenhalf miljoen euro aan cadeaukaarten uitgereikt. Het succes is tweeledig: enerzijds worden medewerkers sterker betrokken bij het behalen van de doelstellingen van hun bedrijf of organisatie, anderzijds is er een duidelijke stijging van de omzet in de binnenstad, die waarschijnlijk aan dit fenomeen toe te schrijven is.

Naast de gebruikelijke kerstpakketten komen er paas-, suikerfeest- en offerfeestpakketten, die worden samengesteld door de winkeliers in de binnenstad en worden geleverd aan bedrijven om ze aan de werknemers cadeau te doen. Sommige bedrijven hebben afspraken met winkels gemaakt om medewerkers ‘proletarisch’ te laten winkelen. Werknemers mogen dan tot een bepaald bedrag zelf bepalen wat ze willen kopen in plaats van dat het voor hen bepaald wordt. De extra omzet wordt geschat op zo’n driehonderdvijftig duizend euro per jaar.

Bezoekers aan Gouda parkeren hun elektrische auto buiten de stad, waar voldoende oplaadpunten staan. Met op waterstof aangedreven voertuigen-zonder-chauffeur zouden ze dan naar het (dan uitgebreide) centrum gebracht worden. Zou mooi zijn, toch?
Maar als online kopen het wint van de gewone winkel dan hebben we helemaal geen winkels meer nodig. Alles, inclusief maaltijden, wordt dan met drones of zelfrijdende auto’s thuisbezorgd. Dan zouden we echt een theater van het marktplein kunnen maken.
Hoe het ook gaat lopen, de binnenstad zal toch minstens autoluw moeten worden. De voetganger heeft voorrang op alles. Fietsers zijn nog welkom, als ze de voetgangers maar voor laten gaan. Mensen met een bewegingsbeperking kunnen gebruik maken van hun eigen vervoer of van de gratis ter beschikking staande mobiele voertuigen. De paden voor rolstoelers zijn goed toegankelijk. Alleen politie, brandweer, ziekenauto’s en mensen met een eigen parkeergarage kunnen dan nog in de binnenstad rijden. Dat geldt ook voor de bewoners die bij hun voordeur spullen in- en uitladen.

De grootste leveranciers leveren rechtstreeks met drones vanuit de distributiecen­tra. Eventueel worden winkels bevoorraad door kleine op waterstof rijdende auto’s. Aan de rand van de stad kunnen materialen worden overgeladen van grote vrachtauto’s in de distribuerende vervoersmiddelen, vaak robot-gestuurd, dus zonder chauffeur.