De theaterkat en muziek op het verkeerde moment Teigertje en Anya Tuit

Hij heet Teigertje en heeft een halve staart. Hij zit vaak voor de ingang en heet bijna dagelijks iedereen welkom, vooral om over zijn kop geaaid te worden en omdat hij soms een snoepje krijgt.

Niet alleen Teigertje staat in het geheugen van Nel Oskam, de directrice van de Goudse Schouwburg, gegrift. Maar ook de huiskat van de oude Schouwburg heeft indruk achtergelaten. De theaterkat kwam in dit geval niet voor de show en gezelligheid, maar vooral voor de muizen. De kat had zo zijn eigenaardige trekjes zoals, door de garderobe sluipen als een tijger.

Nel Oskam weet het nog goed, op een avond liep zij als eerste de zaal in en zag de theaterkat door de garderobe sluipen. Opeens nam hij een enorme sprong en viel een dure bontjas aan. Gelukkig was er geen schade en was het een theaterprop. Na dit, toch wel grappige, incident is voor de zekerheid en veiligheid van de bontjassen gezocht naar een ander huis voor de kat.

The show must go on, zo ook in de Goudse Schouwburg. Anya Tuit, hoofd Communicatie, doet een greep in haar geheugen en vertelt: "Zo’n elf jaar geleden speelde er een vrij serieuze voorstelling, ik meen met Rick Engelkes en Isa Hoes. Ik vond het een hele spannende avond, want ik was nog maar net begonnen en de voorstelling moest vlekkeloos verlopen. Tot halverwege was er geen vuiltje aan de lucht. De voorstelling was bijna op zijn hoogtepunt toen er tijdens een bloedserieuze scene opeens vrolijke pianomuziek klonk. Dit hoorde overduidelijk niet bij de voorstelling! Waar kwam die muziek vandaan?"

"Zo snel en onopvallend mogelijk liep ik de zaal uit in de richting van de kleedruimtes. De muziek werd steeds luider naarmate ik dichter bij de orkestbak kwam. Maar de orkestbak werd helemaal niet gebruikt, die avond! Toen ik de deur opende zag ik een jonge dame uitbundig de vleugel bespelen. Het was de pianiste die in de kleine zaal geprogrammeerd stond. In de pauze van haar voorstelling had ze de piano gevonden. En nu zat ze haar vingers nog even warm te spelen, niet wetende dat iedereen in de grote zaal haar pianospel duidelijk kon horen! Gelukkig heeft volgens mij niemand echt gemerkt dat de muziek niet bij de voorstelling hoorde."