De hotelboot in Gouda Vier hotelbootbewoners

We zijn nu alweer twee maanden op de hotelboot. De boot blijft wat langer dan verwacht, maar we weten nog niet precies hoe lang nog. We zijn dus tijdelijke inwoners van Gouda. De bewoners van de hotelboot komen allemaal uit verschillende landen. We zien dat bewoners uit het eigen land of in ons geval uit de Arabische landen naar elkaar toetrekken. We zijn hier op de boot vrienden geworden en helpen elkaar.

Maar we vinden het ook heel fijn om de mensen uit Gouda te leren kennen. We zijn bijvoorbeeld heel blij met onze docent Peter, die heel vriendelijk en geduldig is. Hij heeft ons al zo veel geleerd. Hij vertelde bijvoorbeeld dat Nederlanders altijd voor alles het woord ‘gezellig’ gebruiken. Dat jullie het het liefst gezellig hebben: ‘gezellig winkelen, gezellig even zitten, gezellig een bakkie koffie.’ Dat vinden we grappig om te weten. We struikelen soms echt over woorden zoals ‘herinneringen’; het klinkt als een soort motor als je het vaak achter elkaar zegt.

Er is ons ook veel verteld over de stad Gouda. We gaan daar ook vaak heen. We zagen de Kaaswaag en de prachtige Goudse glazen in de Sint Jan. We proefden kaas en stroopwafels en zagen het beeld van Erasmus in het park. Maar ook hoorden we het verhaal van de Goudse Joden in de oorlog die afgevoerd werden. We stonden stil bij de struikelstenen met de messing plaatjes. Dat maakte veel indruk natuurlijk. We hoorden ook het verhaal over het bananenpakhuis op de Hoge Gouwe, waar vroeger bananen werden geïmporteerd. Dat weten sommige Gouwenaars niet eens.

We gaan in onze vrije tijd graag voetballen op het voetbalveld van ONA vlakbij. Dan vinden we het ook superleuk als er Nederlanders met ons meedoen. Op zaterdag komt er ook steeds een jonge jongen van rond de 16 jaar. Hij voelt als een vriend en dat is fijn. Misschien kunnen we ook lid worden van de voetbalverenging, dat horen we nog.

De mensen in Gouda zijn vriendelijk. Ze zeggen ons gedag en willen ons helpen. We schrokken alleen wel een keer toen we voor een stoplicht wachtten. Opeens toeterde een auto en werd er een middelvinger opgestoken, terwijl we niets verkeerd deden. Het was de eerste keer dat we in Nederland met zoiets te maken hadden. Dat hadden we niet verwacht. Nederlanders hebben een goede reputatie. Maar goed, misschien had hij een slechte dag … Gelukkig ontmoeten we vooral veel vriendelijke mensen.

Het liefst willen we werken of studeren, maar we moeten nu nog geduld hebben. Dat is soms moeilijk. Wij zijn nog jong en hebben dromen die willen we naleven. Piloot worden bijvoorbeeld. Sommige vluchtelingen hebben nog kinderen in hun eigen land. Zij hebben daar veel zorgen over, dat is extra moeilijk. Gelukkig is het hier veilig en hopelijk komt er snel duidelijkheid over onze toekomst.
Tot die tijd willen we in Gouda goed Nederlands leren en echt meedoen met activiteiten. We willen helpen de stad mooi te maken en bijvoorbeeld ook helpen bij Gouda750. We horen nu bij Gouda en daar zijn we blij om.