#504
Bewaren voor de toekomst Sigfried Janzing
Dit verhaal is geplaatst in de categorie toekomst.
Alle categorieënEen onderzoeker die een vijftiende-eeuws document op tafel heeft, zal een gevoel van historische sensatie ervaren.
Van papier tot digitaal
Een directer contact met het verleden is er niet. Als veel onderzoekers gebruik willen maken van bepaalde bronnen, worden deze gedigitaliseerd. Dit gebeurde eerst door middel van microfiches, fotoreproducties of een cd-rom. In het digitale tijdperk is er steeds meer mogelijk. Je kunt nu vanuit je luie stoel door miljoenen krantenpagina’s bladeren. In digitale databanken kun je gegevens van je voorouders zoeken en direct het bijbehorende document downloaden. Alle originele bronnen worden bewaard in een depot. Het huidige depot van het Streekarchief bestaat uit grote geklimatiseerde ruimtes met draaikasten, gevuld met dozen met documenten. Archiefstukken vanaf het jaar 1271 liggen er opgeslagen; bij elkaar heeft het Streekarchief zo’n negen kilometer papier op de planken!
Doolhof
Inmiddels zijn we van een papieren maatschappij naar een digitale maatschappij aan het overgaan. De hoeveelheid informatie die we in de 21e eeuw produceren, is enorm. Overheden, archieven en particulieren staan voor de uitdaging om hun digitale documenten zorgvuldig te selecteren, toegankelijk te maken en te behouden voor de tijdreizigers van de toekomst. Maar ook de burgers en gebruikers van nu hebben baat bij een duidelijke informatiestructuur. Het is namelijk makkelijk om te verdwalen in de wirwar van informatiestromen. De spreekuren bij de bibliotheken bewijzen dat burgers best wel hulp kunnen gebruiken bij het vinden van de juiste overheidsinformatie of het maken van digitale afspraken. Denk ook maar eens aan het uitzoeken van je eigen informatiestromen, zoals jouw emailbox of de vakantiefoto’s.
E-depot
Overheden en archiefinstellingen werken achter de schermen aan depots voor digitale stukken, de zogenoemde e-depots. Net als een fysiek depot, kost een e-depot veel ruimte, maar dan in bits & bytes. Er zijn veel en grote servers nodig met genoeg terabytes om alles op te slaan. Hoe meer digitaal archief er moet worden bewaard, hoe groter de server en hoe meer stroom er nodig is. Archieven vreten energie! Dan volgt de inrichting van het e-depot. Hoe gaan de virtuele kasten en planken eruit zien? Wat moet wel en niet worden bewaard uit de gigantische informatiehoop? Is alles er nog? Zijn alle bestanden in het gewenste bestandformaat opgeslagen, of moeten ze geconverteerd worden? Is de volgorde logisch, hoe kun je makkelijk het juiste dossier vinden en is er een back up? Hoe gaan we om met de nieuwe media, zoals e-mailberichten, twitterberichten en Instagram? Het archief van de toekomst is een land dat nog ontgonnen moet worden. Binnen enkele jaren zal het mogelijk worden om ernaartoe te reizen. Virtueel, via je computer. Maar ook de ‘oude’ papieren archiefstukken zullen altijd geraadpleegd en tentoongesteld blijven worden. Als gepensioneerd directeur-streekarchivaris zie ik deze nieuwe wereld en de reismogelijkheden die ze gaat bieden, met belangstelling tegemoet.