Beste keeper van ADO, maar geen Nederlands Elftal Ton van Wieringen

Op zestienjarige leeftijd stond Thie twee keer in het doel van Olympia 1 waarna hij naar Excelsior in Rotterdam verhuisde. Keeperstrainer Bob Janse nam hem daarna mee naar het Schiedamse Hermes DVS.

In 1964 kocht het Haagse ADO hem voor honderdduizend gulden nadat hij was gescout door trainer Ernst Happel. Thie bleef ADO, dat fuseerde met het Scheveningse Holland Sport en FC Den Haag werd, tot 1977 trouw. In totaal speelde hij ongeveer vijfhonderd wedstrijden voor de Haagse club, inclusief Europa Cup duels. Aad Mansveld, Dick Advocaat, Gouwenaar Joop Korevaar en Martin Jol waren enkele van zijn medespelers. In 1965, 1966 en 1970 werd een derde plaats behaald in de Eredivisie. Over vriend Mansveld zei Ton Thie: “Aad was impulsief en ik rustig. Haagse Bluf was van toepassing op hem. Wij vulden elkaar uitstekend aan en vonden elkaar blindelings. Noem het een soort huwelijk, alleen ’s nachts zagen we elkaar niet.”

De boomlange keeper (1.91 m, 84 kilo, schoenmaat 44,5) kon in de dagbladen rekenen op veel bijval. In 2005 bij het honderdjarig bestaan van ADO werd hij door de club uitgeroepen tot beste doelman ooit. Met Eddy Pieters Graafland, Tonny van Leeuwen, Jan Jongbloed, Jan van Beveren en Thie beschikte Nederland over veel goede keepers. Mede daardoor haalde Ton nooit het Nederlands Elftal. Dat zat hem dwars. Thie was wel reserve bij het grote Oranje en speelde mee met Nederland B.

Regelmatig verschijnt een fraai filmfragment op TV waar Thie niet graag aan werd herinnerd. Cruijff scoort met een krulbal als hij eigenlijk zijn kous wil vastmaken, lintje in de hand. De actie waarmee Thie het onheil probeert te voorkomen, is even mooi als de goal zelf.

Dertien jaar, van 1964 tot 1977, verdedigde Ton Thie het doel van de Haagse club in het Zuiderpark. In 1968 liet hij zich echter op de transferlijst zetten. FC Twente met Gouwenaar Dick van Dijk in de gelederen, had belangstelling. De overgang ging echter niet door. Begin mei 1971, na zeven Haagse jaren, wilde hij weer weg. Eind mei tekenden Aad Mansveld en hij evenwel een verbeterd contract voor vijf jaar bij fusieclub FC Den Haag. Manager Eddie Hartman was over de brug gekomen. In juni 1974 sprak Ajax-manager Hans Kraay senior met Thie. Omdat FC Den Haag acht ton vroeg voor de sluitpost, ging ook deze transfer niet door. Cruijffs schoonvader Cor Coster meldde dat er aanbiedingen voor Thie waren uit Frankrijk en Spanje. Tot een overeenkomst kwam het (weer) niet.

Thie was weinig geblesseerd, maar in 1976 was het wel echt raak. Een ernstige liesblessure maakte spelen lang onmogelijk. Zijn comeback was niet bemoedigend. Zijn laatste optreden was tijdens FC Den Haag - AZ (2-1) op 12 december 1976. Wel ging hij de keepers trainen en scouten voor FC Den Haag.

Van 1978 tot 1996 was Ton Thie werkzaam in het Goudse Zwembad De Tobbe. Hij had daar het beheer van de horeca. Hier ontmoette hij DONK-waterpolospeelster Sonja Rook. Toen de zaken in 1996 slechter gingen, zette Ton een punt achter zijn horeca-werkzaamheden en ging hij met Sonja op vakantie naar Gambia.
Het kleine landje in West-Afrika trok het paar zo aan dat ze er bleven wonen. In het warme, subtropische klimaat had Thie minder last van fysieke ongemakken. De Thie’s rolden vanzelf de ontwikkelingshulp in.

Vrienden, kennissen en zelfs familieleden moesten op 25 mei 2021 in de krant lezen dat Thie was overleden. Er was voor hen geen mogelijkheid tot condoleren, rouwkaarten werden niet verstuurd en er stonden geen overlijdensadvertenties in de kranten.