Bep is toiletjuffrouw bij de Hema Bep ‘t Hooft

Al twaalf jaar lang werkt Bep met veel enthousiasme als toiletjuffrouw in de Hema. “Je mag me ook kakmadam noemen”, grapt ze. Toen haar baan bij haar vorige werkgever afliep, ging Bep op zoek naar een nieuwe baan. Bep hoorde van haar dochter dat ze bij de Hema nog op zoek waren naar toiletdames. Dit wakkerde het enthousiasme van Bep niet meteen aan. “Ik dacht: dat ga ik echt niet doen”, vertelt ze. “Uiteindelijk ben ik het toch gaan proberen en twaalf jaar later werk ik er nog steeds”, lacht Bep.

Een groot onderdeel van het werk is het schoonmaken van de toiletruimte. Voor Bep is het schoonmaken geen probleem “Mensen laten het meestal heel netjes achter”, vertelt ze. In de afgelopen twaalf jaar is het Bep nog maar twee keer overkomen dat het toilet echt heel vies achter werd gelaten. “Je weet inmiddels hoe je ermee om moet gaan. Ik controleer de toiletten heel erg vaak om te kijken of ze nog schoon zijn.”

Bep zit niet graag stil en vindt het fijn om op rustige dagen het personeel van de Hema te helpen. Ze heeft goed contact met het personeel en kletst graag met de collega aan de kassa naast haar werkplek. “Ik vind het gezellig en je moet je dagen ook zelf een beetje leuk maken”, zegt Bep. Het contact met de medewerkers van de Hema inspireert de creatieve Bep tot het maken van kunst voor aan de muur in de kantine. Ze maakt foto’s van de medewerkers en tovert ze om tot stripverhaaltje die past bij de persoon op de foto. “Ik vind het leuk om zulke dingen te maken op rustige dagen”, vertelt Bep.

“Het allerleukste aan mijn werk vind ik het contact met mijn klanten en het personeel van de Hema”, vertelt Bep. “Ik klets graag en ik houd ervan om grapjes te maken met mijn klanten”, zegt ze. Door de jaren heen heeft Bep veel klanten ontmoet en inmiddels heeft ze zelfs vaste klanten.

Het contact met deze vaste klanten blijft niet altijd bij een praatje bij het toilet. Tijdens haar werk leerde Bep een oudere dame kennen. “We maakten altijd een praatje met elkaar en op een gegeven moment kreeg ik een kerstkaartjes en verjaardagskaarten van haar”, vertelt ze. Bep heeft nog steeds goed contact en gaat zelfs af en toe even bij haar langs. In haar lange loopbaan als toiletjuffrouw ziet Bep haar vaste klanten opgroeien en ouder worden. “Ik heb eens een jongen met hoge nood en zonder geld door laten lopen. Hij komt nog steeds regelmatig even gedag zeggen. Inmiddels heeft hij een vriendin en een kindje”, vertelt ze lachend.

Bep vormt samen met nog vijf vrouwen het team van toiletdames. Alle vijf de dames werken als zelfstandige en zijn dus geen werknemers van de Hema. “Mensen realiseren zich vaak niet dat het geld dat zij betalen voor het toilet ons salaris is”, zegt Bep. Het inkomen van Bep verschilt per dag. “De zaterdagen zijn de drukste dagen, die verdelen wij onderling”, vertelt ze. Bep krijgt regelmatig de vraag van kinderen waarom zij moeten betalen om gebruik te kunnen maken van het toilet. “Ik leg dan uit dat ik de toiletten schoonmaak en spullen zoals toiletpapier moeten kopen”, vertelt Bep.

Steeds minder mensen hebben contact geld bij zich. Het komt dan ook regelmatig voor dat mensen behoefte hebben aan een toilet maar niet kunnen betalen. “Als een kind hoge nood heeft laat ik ze altijd gewoon doorlopen”, vertelt Bep. Ook voor volwassenen in nood is Bep heel schappelijk zolang zij op een vriendelijke manier aangesproken wordt. “Als je gewoon uitlegt dat je geen kleingeld hebt, doe ik niet moeilijk”, lacht ze. “Ik zeg vaak dat iemand later mag betalen of de volgende keer voor twee bezoeken kan betalen. Negen van de tien keer doen mensen dit ook echt”, vertelt Bep. Het team van Bep is druk bezig met het zoeken van een oplossing voor het betaalprobleem, zodat iedereen in de toekomst kan plassen én betalen.